Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου-2 | Page 211

μαζί μου ήταν πάντα γλυκός και τρυφερός . Ήταν μεγάλος χαζομπαμπάς ! Ρου άρεσε να κάνουμε μαζί δραστηριότητες , να παίζουμε επιτραπέζια , να συνθέτουμε τραγούδια μαζί ως συγκρότημα , να ανεβάζουμε τις δικές μας θεατρικές παραστάσεις με κοινό την μαμά και την Πούζι , το σκύλο μας . Ρου άρεσε το καλοκαίρι να κάνουμε πεζοπορία και κανό στη λίμνη . Ήμασταν το τέλειο δίδυμο . Ξάντα κάναμε φάρσες στην μαμά και την τρομάζαμε . Θαι τι δεν έχει περάσει εξαιτίας μας . ταν θύμωνε , της φτιάχναμε γλυκό . Κόλις έτρωγε μια μπουκιά μας χαμογέλαγε , λες και μας έλεγε : “ Άντε , σας συγχωρώ ”. Κέχρι την στιγμή βέβαια που σηκωνόταν και πήγαινε στην κουζίνα , στην οποία επικρατούσε ένα χάος πάντα μετά τα “ μαγικά ” μας . Έβλεπες το αλεύρι παντού , τα μπολ από ' δω και από ' κει και λερώναμε όλες τις κουτάλες . Κόλις τα έβλεπε αυτά , στεκόταν ακίνητη , γύριζε προς το μέρος μας σιγάσιγά και μας έλεγε : “ Θάθε φορά και χειρότερα τα κάνετε . Γξαφανιστείτε τώρα από μπροστά μου !” με δυνατή φωνή . Έτσι και μείς φεύγαμε τρέχοντας από την πίσω πόρτα , παίρναμε τα καλάμια ψαρέματος και πηγαίναμε στην λίμνη για ψάρεμα μέχρι το σούρουπο . Ώναμφίβολα , η καλύτερη εποχή ήταν το καλοκαίρι , γιατί περνάγαμε περισσότερο χρόνο όλοι μαζί . Ήμουν βέβαια και γω διαβολάκι . λο και κάτι θα έσπαγα ή θα κατέστρεφα στο σπίτι . Ε μάμα ως συνήθως μου φώναζε και ο μπαμπάς πάντα με υπερασπιζόταν . Κια χαρακτηριστική συζήτηση για τις καταστροφές μου πήγαινε κάπως έτσι : -Γύααα ! Ξάλι έκοψες τις κουρτίνες ; Γρχόταν η μαμά θυμωμένη με την κουρτίνα στο χέρι . -Κα μαμά , έκανα χειροτεχνίες . Ρης έλεγα γλυκά-γλυκά και αθώα , μήπως και γλίτωνα την τιμωρία . -Κε τις κουρτίνες μου βρήκες να κάνεις χειροτεχνίες ; -Άσε το παιδί να εκφραστεί , Ώλεξάνδρα . Έλεγε ο μπαμπάς και μου έκλεινε το μάτι . -Πτέφανε , όχι πάλι . Θαι άμα θες να εκφράσει τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες , ας πάει στο γραφείο σου ! Πυνήθως τέτοιου είδους συζητήσεις έκλειναν με μια αγκαλιά από
211