Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου-2 | Page 189

που δεν το περίμενες . Αιατί σε αυτή τη ζωή η μοναδική σου « συντροφιά » ονομάζεται « μοναξιά ». Ίσως γλυτώσεις βέβαια και βρεις κάποιον πρόθυμο να νοιαστεί αρκετά για την ύπαρξη σου . Ξοτέ , όμως , μην αφήνεσαι ολοκληρωτικά σε ένα άτομο , γιατί δεν ξέρεις τις πραγματικές του προθέσεις . Γίναι απόλυτα κατανοητό και ανθρώπινο να έχεις την ανάγκη ( και την απαίτηση ) να μιλήσεις σε κάποιον για ορισμένα πράγματα , τα οποία σε αφορούν , αλλά όσο περίεργο και αν είναι , σίγουρα δεν μπορείς να γνωρίζεις αν ο ακροατής σου είναι εκεί απλά επειδή είναι πραγματικά φίλος σου και ενδιαφέρεται για την ψυχική σου υγεία ή αν είναι αυτός που θα σε καρφώσει πισώπλατα , αδυνατώντας βέβαια να σε κοιτάξει στα μάτια , διότι δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας προδότης . ΐλέπεις αυτοί οι δυο τύποι ανθρώπων έχουν ένα κοινό ένα στοιχείο , αλλά τελείως διαφορετική αντιμετώπιση θα εισπράξεις από αυτούς , αφού τους έχεις φανερώσει κάποια προσωπικά σου θέματα . Θαι τα δυο είδη θα βρίσκονται εκεί για να σε ακούσουν , σε οποιαδήποτε φάση της ζωής σου , μόνο που ο « φίλος » θα νιώθει μαζί σου τη χαρά και τη λύπη σου και θα γίνονται και δικά του αισθήματα , ενώ ο « άλλος » έχει βάλει μπροστά το προσωπικό του συμφέρον και σε ακούει , σε παρατηρεί , σε αποκρυπτογραφεί , για να βρει τα αδύνατα σου σημεία και όταν βρει την ευκαιρία να σε κατακεραυνώσει προς οποιοδήποτε ανορθόδοξο όφελος του . Αι αυτό το λόγο , πρόσεχε με ποιους συναναστρέφεσαι και με ποιους δένεσαι . Συσικά δεν πρέπει να γίνεσαι και υπερβολικός , διότι κάποια μέρα ίσως βρεις τον άνθρωπό σου και εξαιτίας της τραγικής καχυποψίας και των πολύχρωμων ασπίδων σου , που θα έχεις υψώσει για να σε προστατέψεις , τον διώξεις άθελά σου . Θάτι τέτοιο είναι σαν τις περιπτώσεις των τυφλών . Ένας άνθρωπος που γεννήθηκε χωρίς να μπορεί να δει τις μορφές και τα χρώματα γύρω του , δεν πλήττει τόσο όσο ένας άλλος που είχε αυτήν τη δυνατότητα και του στερήθηκε , πιθανόν με βίαιο τρόπο , γιατί είχε δει και γνωρίζει πλέον ότι έχασε κάτι τόσο πολύτιμο . Κην αφήσεις λοιπόν τον δικό σου πολύτιμο , διότι δεν ξέρεις αν θα τον ξαναβρείς . Ρόλμα το !
189