Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου-2 | Page 176

δεν είχε βγει κανένας να με ενημερώσει , ώσπου μια νοσοκόμα βγήκε από μέσα . Θατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά από το βλέμμα της . Ήταν βαρύ . Ξερπάταγε με το κεφάλι σκυμμένο . Βυστυχώς μου είπε η γυναίκα σας δεν τα κατάφερε . Ν καρκίνος είχε προχωρήσει αρκετά , προσβάλλοντας και άλλα όργανα . Βεν άντεξε στην πίεση . Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου . Ιύγισα . Έκλαιγα σαν μικρό παιδί . Ρι μου απέμεινε φώναξα στον εαυτό μου . σπου βγήκε η νοσοκόμα και μου έφερε εσένα . Ήσουν το φως μέσα στο σκοτάδι . Ε ελπίδα μέσα στο χαμένο όνειρο . Ήσουν τόσο μικρή και τόσο όμορφη . Ρόσο όμορφη σαν και εκείνη ! Πε κράτησα στην αγκαλιά μου και το μόνο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν τα λόγια της « πάλεψε ... συνέχισε ». Μαφνικά βρέθηκα μόνος με ένα μωρό στην αγκαλιά . σες μέρες σε είχαν στο νοσοκομείο δεν έφυγα λεπτό από δίπλα σου . Ρο ίδιο θα έκανε και εκείνη . Πε πήρα σπίτι . ποσχέθηκα στον εαυτό μου να σταθώ δίπλα σου σαν μητέρα και πατέρας μαζί . Πε πήρα στο μπαλκόνι , εκεί που καθόταν . Ήσουν τόσο ήσυχη . ΐρήκα πάνω στο τραπέζι το τετράδιό της . Ρο διάβασα . Ρα ήξερε λέει όλα από την αρχή . Ήξερε ότι ήταν άρρωστη και δεν μου το είπε για να μην με στενοχωρήσει .. Ξροσπάθησε να μου το πει λέει . Μαφνικά θυμήθηκα εκείνη τη μέρα που έφευγα από το νησί . Ζέλω να σου πω κάτι , αλλά δεν μπορώ , μου είχε πει . Ρώρα κατάλαβα . Πε κρατούσα στην αγκαλιά μου και τα δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια μου . Πτο τέλος έγραφε « Ρώρα που διαβάζεις το ημερολόγιό μου , δεν είμαι κοντά σας . Τάρη , θυμήσου ότι ένας άνθρωπος πεθαίνει μόνο όταν τον ξεχνάς . Λα προσέχεις τη κόρη μας .. Π ' αγαπώ πολύ ». Κέχρι την τελευταία στιγμή εμάς τους δύο σκεφτόταν . Έπεισα τον εαυτό μου ότι έπρεπε να συμβιβαστώ με το παρόν . Γξάλλου δεν ήμουν μόνος μου , είχα και εσένα . Θράτησα τις όμορφες στιγμές με τη μητέρα σου . Πτιγμές που δύσκολα μπορούν να μείνουν αναλλοίωτες στο χρόνο . Κα ήξερα ότι , ο , τι και να γίνει θα είναι πάντα τυπωμένες στην ψυχή με το μελάνι της καρδιάς ........ Ρο ξέρω ότι τώρα δεν μπορείς να καταλάβεις τα λόγια μου , αλλά ήθελα τουλάχιστον να στα πω . Ώποφάσισα να σε πω Βανάη μικρούλα μου . Ώυτή ήταν η τελευταία επιθυμία της μητέρας σου .
176