Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου-2 | Page 172

Ξόσο ωραία λόγια . Ξόσο εύκολο ήταν για αυτή να μου μιλήσει για τη ζωή και ταυτόχρονα πόσο δύσκολο της ήταν να το κατανοήσει και εκείνη .. Κου χαμογέλασε λέγοντας μου με λένε Λεφέλη . Πηκώνομαι όρθιος της δίνω το χέρι μου και της λέω Τάρης . Ήταν όμορφη , πάρα πολύ όμορφη ! Γίχε ροδοκόκκινα μάγουλα , κάστανά μάτια και ίσια μακριά μαλλιά . Ρο δέρμα της ήταν λευκό και μύριζε τόσο όμορφα . Βεν στο κρύβω ότι μου άρεσε !. Ξερπατάγαμε για ώρες στη θάλασσα , ώσπου μιά στιγμή μου πιάνει σφιχτά το χέρι και μου λέει σε ευχαριστώ πολύ . Βεν χρειάζεται να με ευχαριστείς της είπα , εγώ θα έπρεπε να σε ευχαριστήσω για τα λόγια σου πριν . Ε ώρα είχε περάσει . Έπρεπε να γυρίσει σπίτι της . Ώντίο της είπα . Γυχαριστώ για όλα μου είπε καθώς μου άφηνε το χέρι . Βεν ήθελα να φύγει . Ώλλά βλέπεις δεν είχα το θάρρος να της πω να συναντηθούμε ξανά . Ήξερα ότι δεν μου είχαν μείνει πολλές μέρες στο νησί . Γυτυχώς όμως από ' κει που δεν το περίμενα μου ζήτησε η Λεφέλη να βρεθούμε πάλι αύριο . ΐεβαίως της είπα γεμάτος ενθουσιασμό !. Κετρούσα μέχρι και τα λεπτά μέχρι να την ξαναδώ . Ήξερα ότι όλο αυτό θα οδηγούσε κάπου αλλού αν φυσικά ήθελε και εκείνη . Ε ώρα πλησίαζε . Θατέβαινα προς τη θάλασσα . Ώυτή ήταν εκεί και περίμενε . Βεν σου κρύβω ότι είχα αγχωθεί . Ξήγα από πίσω της και της έκλεισα τα μάτια . Άρχισε να γελάει !. Ξήγαμε μια βόλτα μέχρι το κάστρο . Ζα περιμένουμε μέχρι να δύσει ο ήλιος , μου είπε . Λαι της απάντησα . Θαθόταν πάνω σε ένα πεζούλι . Ξήγα και την ακούμπησα τον ώμο . Γκείνη μου έπιασε το χέρι . Πκεφτόμουν αν έπρεπε να κάνω κάτι άλλο . Ώλλά δεν ήθελα να τη φέρω σε δύσκολη θέση . λα ήρθαν από μόνα τους !. Ρη φίλησα . Γίδα τη χαρά ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της . Θατάλαβα ότι όλα είχαν πάει μια χαρά . Γίναι πολύ όμορφα , μου είπε . Νι μέρες περνούσαν και η σχέση μας γινόταν όλο ένα και πιο δυνατή . Πκεφτόμουν το πως θα της έλεγα ότι έπρεπε να φύγω . Βεν ήθελα να τη στενοχωρήσω . Γίχε φτάσει πια το τελευταίο βράδυ . Θάπως έπρεπε να της το πω . Ρι ωραία που θα ήταν να κρατούσε για πάντα αυτό , μου είπε . Γκείνη τη στιγμή πάγωσα . Κε ρώτησε τι είχα . Ρης είπα ότι έπρεπε να γυρίσω πίσω . χι μου είπε .... όχι τόσο γρήγορα .
172