Πε είπαν « ζωή – ελπίδα – καινούργια αρχή ». Κα έσφαλαν και χάθηκαν . Βουλέμποροι τους γέλασαν … Ρο γέλιο έγινε κλάμα , έγινε θρήνος , κραυγή … Ν ήλιος έσβησε κι έμεινε σκοτάδι , πόνος και συμφορά ! Θαι τα βαθιά , γαλάζια νερά σου έγιναν τάφος υγρός ! Νι μύθοι και οι ιστορίες έγιναν … πτώματα … Θάποτε μιλούσαν για την χαμένη Ώτλαντίδα . Ρώρα μιλούν μόνο για χαμένα παιδιά .
Ώιγαίο . Ε θάλασσά μου . Ρην έκαναν νεκροταφείο οι λίγοι , οι « σοφοί »… Γκείνοι που φαίνεται ότι κυβερνούν τον κόσμο , οι μορφωμένοι , οι δυνατοί …
Ώιγαίο . Αίνε η παρηγοριά μου . Αίνε η ζωοδόχος πηγή για τα παιδιά μου . Ώς μην χαθεί στα βάθη σου άλλη ψυχή .
25 . ΣΕΡΑΣΑ , Αντώνιος Κόλλια
λα θα πάνε καλά . λα θα πάνε καλά . Έτσι λένε τα τέρατα . Ξαλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο . Ζα διαφυλάξουμε την ύψιστη αξία της ζωής . Ζα προστατεύσουμε , θα είμαστε οι ακρίτες . Έτσι λένε …
Βηλητήριο στο μυαλό , δηλητήριο στο μυαλό . Ρα λόγια των τεράτων . Ρέρατα δημιουργούν τέρατα και χάος . Κιλούν για ζωή .
145