Θάποιες φορές λωρίδες χρωμάτων αχνοφαίνονται στον ουρανό , ουράνιο τόξο θαρρώ , φως παντού ... λα καθαρά και ήρεμα ... Θάποιοι θα έλεγαν μακάρι να ήταν έτσι παντοτινά , μα αν ήταν έτσι τότε η ουράνια γεύση δεν θα ήταν ποτέ τόσο μαγική ... Όστερα όμως από κάθε νεροποντή , μια γλυκιά μυρωδιά βρεγμένων φθινοπωρινών χωμάτων αναδεύει παντού και μας ετοιμάζει για την επόμενη βροχή ...
23 . ΑΠΟΡΙΑ , τεφανία Κορωναίου
Π ‟ ένιωσα να γέρνεις στο πλευρό μου την ώρα που κοιμόμουν . Κου χάιδεψες τρυφερά τα μαλλιά και ακούμπησες τα χείλη σου γλυκά στο μάγουλό μου . Πε άκουσα να ψιθυρίζεις λόγια αγάπης , λόγια στοργής κι αισθάνθηκα το σώμα σου να τρέμει σαν μ ‟ ακουμπούσες ... Θρυφός λυγμός πετάχτηκε μέσα απ ‟ τα στήθη σου , δείλιασε η ψυχή σου ... Σοβάσαι για το μέλλον μου , τρέμεις για το παρόν μου . Ξού θα ‟ μαι γω , πού θα ´ σαι συ μετά από λίγα χρόνια ; Ρι θα συμβεί σε όλους μας τώρα που ο κόσμος καταρρέει ; Ώναρωτιέσαι ποιος θα „ ναι δω για μένα αν φύγεις εσύ για πάντα ; Ξοιος θα „ ναι δίπλα μου να με φροντίζει , να με προσέχει , να με στηρίζει ; Αιατί στο κόσμο γύρω μας υπάρχει φθόνος και κακία ; Θανείς δεν θέλει πια το καλό μας ούτε την ευτυχία ... Πυμφέρον , εκμετάλλευση , απάτη και αδικία ! Ώυτά πια μας μαθαίνουμε , αυτά πια μας ζητούνε … Ξρέπει όλοι να μοιάζουμε , πηγαίνοντας στο " πουθενά "
143