Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου-2 | Page 14

τα τραγούδια των παιδιών , μια μαγεία αξέχαστη . Ε λογική με σπρώχνει , με χτυπά . Νυρλιάζω και αμέσως την εγκαταλείπω αιμόφυρτη . Ρο κεφάλι μου γυρίζει και αφήνομαι …. Ερεμώ . Θάνω ένα ταξίδι προς το όνειρο Σωνάζω στο παρελθόν να με πάρει μαζί του Ώφήνομαι στην αγκαλιά του πιο όμορφου καλοκαιριού Ρο μυαλό μου παραλύει και οι αισθήσεις μου παίζουν παιχνίδια Ώνακατεύονται με το άρωμα της θάλασσας και με ζαλίζουν . Ε ατμόσφαιρα βαραίνει , η ανάσα μου κόβεται . Γπιστρέφω στο δωμάτιο . Πτη γκρίζα πόλη … Πιωπή … Ξνιχτά γέλια … Γίμαι μόνη μου … Μανά …
Guernica- Πάμπλο Πικάσσο
14