11 . ΠΟΙΗΜΑ , Δήμητρας Κότσαλη
Κια νύχτα θέλω να περάσουμε μαζί κι όταν θα έρθει το πρωί να σε ξυπνήσω με ένα φιλί , μια ζεστή αγκαλιά και δυο λόγια τρυφερά . Ένα ξημέρωμα μαζί σου αυτό είναι που ζητώ να νιώσω την αναπνοή σου πάνω στο σώμα μου εδώ , να πάρω ζωή απ ' τη ζωή σου να ξαναγεννηθώ .
ταν θα κοιμηθούμε στο ίδιο το κρεβάτι , όταν θα αγκαλιαστούμε δεν θα κλείσω μάτι . Ζα μείνω ξύπνιος να σε κοιτάζω και σιγά θα σου φωνάζω πως το περίμενα καιρό , Ζεέ μου πόσο σ ' αγαπώ
Ένα ξημέρωμα μαζί σου αυτό είναι που ζητώ να νιώσω την αναπνοή σου πάνω στο σώμα μου εδώ , να πάρω ζωή απ ' τη ζωή σου να ξαναγεννηθώ . Ρο όνειρό μου θα ζήσω αν ξυπνήσω μες στα χέρια σου , τους φόβους σου θα σβήσω και θα ανάψω εγώ τα αστέρια σου . Ξοτέ δεν θα σ ' αφήσω και τα φτερά σου θα ανοίξω , μα μην πετάξεις μακριά μου , μείνε για ένα ξημέρωμα κοντά μου .
12 . ΠΡΟΜΟΝΗ , Αντωνίας Αντωνακάκη
Θάθεσαι μόνος και κοιτάς . Ρι κοιτάς ; Ιες και θα ‟ ρθει κανείς . Θαι όμως περιμένεις με την ίδια λαχτάρα , την ίδια υπομονή , την ίδια λάμψη στα μάτια . « Ρώρα , έρχεται », λες . « Ρώρα , όπου να ‟ ναι ». Πτο ίδιο σημείο , μέρες , μήνες , χρόνια ολόκληρα . Θι όλο κοιτάς , όλο χαμογελάς και όλο ελπίζεις . « Θάτι θα του ‟ τυχε », εξηγείς σ εμάς που απορούμε ,
133