φύση . Ώνταύγειες φωτός πέφτουν στα πρόσωπα των δύο μοναχικών ψυχών . Ρα πρόσωπα τους γαλήνια , καθώς φωτίζονται ελαφρώς μα οι καρδιές τους σε αταξία . Ε σάρκα βλέπεις τις κρατά στο σκοτάδι , τις φυλακίζει … Ν χτύπος τόσο δυνατός που νομίζουν πως θα σκίσει το στήθος τους και θα βγει έξω , αποφασισμένος να μιλήσει για λογαριασμό των δειλών αυτών ανθρώπων . Έμειναν κρυμμένοι πίσω από τα λάθη τους . Σοβήθηκαν να φανερωθούν μπροστά στης αλήθειας το φως . Ρα μάτια τους θα πονέσουν καθώς είναι πολύ δυνατό ..! Γγωισμός !... Ρι διαβολικό πράγμα ! Ώποπροσανατολίζει τους ανθρώπους από τα θέλω τους , αδρανοποιεί τα μέλη του σώματος τους , κι ύστερα τόσο εντυπωσιακά κλειδώνει τις ψυχές τους . Άνθρωποι που βάδισαν σε ίδια μονοπάτια τώρα προχωρούν διασχίζοντας τους δρόμους των σκέψεων τους . Θαι καθώς περπατούν συναντούν ένα πελώριο τείχος , φτιαγμένο από τα συντρίμμια των ψυχών τους . Ν Γγωισμός κολακεύει τις φιλοδοξίες τους . Ροποθετεί το « εγώ » πάνω από το εμείς , βγάζοντας τους τα ρούχα της αγάπης . Θουράστηκα να παρατηρώ αυτούς τους ανθρώπους ! Ζέλω να τους πλησιάσω , να ενώσω τα χέρια τους , να τους δώσω τη ζεστασιά της ψυχής μου , ώστε να ανθίσουν οι καρδιές τους , να οδηγήσω τα βλέμματα τους σε μία όμορφη συνάντηση . Έτσι θα πιάσουν κουβέντα οι κόρες των ματιών τους . Ίσως τα μάτια τους να δημιουργήσουν καταιγίδα , μα το νερό τους θα σβήσει την φωτιά της μοναξιάς … Θαι ύστερα αφού αγγίξουν της αγάπης τον ουρανό , θα κλείσω τα μάτια και θα τους πω « καληνύχτα », θα πω καληνύχτα σ ‟ αυτόν τον κόσμο τον απατηλό , σ ‟ αυτήν την κοινωνία του άπληστου εγωισμού !!
132