Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου-2 | Page 112

αίμα , λεκιάζουν το σεντόνι . Ε δουλειά σου , σε κάνει ευτυχισμένη . Θάνεις αυτό που θέλεις στη ζωή σου . Γπιτέλους νιώθεις το κενό σου να γεμίζει με τον καιρό . Ε αδελφή σου γέννησε , έχεις ανίψια . Βύο όμορφα αγόρια . Ρο ένα μοιάζει λίγο με τον πατέρα σου έτσι όπως το κρατά , μοιάζουν τα μάτια σου . Ξίνεις μια γουλιά απ ' το ποτήρι σου και χαμογελάς , καθώς το δεύτερο αγοράκι σε κοιτά και γελά μαζί σου . Ξαντρεύεσαι από έρωτα . ΝΗ γονείς σου δε θέλουν αυτό το γάμο . Βε μπορείς να καταλάβεις γιατί . Ών και σιγά σιγά συμπαθούν τον άνθρωπο που διάλεξες δίπλα σου . Καλακώνουν όταν έρχεται στον κόσμο το πρώτο σου παιδί . Έχει ροδαλά μάγουλα , όπως όλα τα μωρά . Κικροσκοπικό είναι , σαν ψεύτικο θαρρείς . Νύτε τρία κιλά . Ρο Π ‟ « αγαπώ » που σου έγραψε όταν έμαθε να γράφει είναι ακόμα κολλημένο στο ταμπλό του γραφείου σου . Τθες βράδυ ανέβασε πυρετό . Ώπλή ίωση είναι , εσύ όμως φοβάσαι ακόμα γι ‟ αυτό . Ώνησυχείς αν και ξέρεις πως το προσέχει η γιαγιά του . Θλείνεις απότομα τον υπολογιστή και φεύγεις σαν κυνηγημένη από το κτήριο . Ζέλεις να δεις το παιδί σου , μια ανάγκη την οποία δε μπορείς να χαλιναγωγήσεις . Πτο δρόμο είδες το πατρικό σου , περνώντας με το αυτοκίνητο . Ζυμήθηκες εκείνη τη φορά που άργησες να γυρίσεις μια ώρα από ένα πάρτυ και η μητέρα σου σε περίμενε στην πόρτα . Σοβήθηκες τόσο πολύ τότε , άρχισες να τρέμεις μόλις την είδες . Ξόσο αστεία φαντάζουν όλα αυτά τώρα . Ταμογελάς , δυναμώνεις την μουσική και βγαίνεις στον κεντρικό Ζέλεις να φτάσεις γρήγορα σπίτι σου . Ώνεβάζεις ταχύτητα στη λεωφόρο . Βεν έχει πολλή κίνηση . Ρότε με βλέπεις για πρώτη φορά . Ξαραξενεύεσαι που βλέπεις τα μάτια σου στο δικό μου πρόσωπο , που έχω ασημόσκονες στα χέρια και φοράω το άρωμά σου . Ρρομάζεις , τρέχεις να φύγεις , που πας ; Κείνε κοντά μου για λίγο . Βε θα σε πονέσω , ακούμπα με . Βε διαφέρουμε εμείς οι δύο , το ίδιο είμαστε . Πτάσου ! Κη φύγεις , είναι ωραία εδώ , κάτσε λίγο . Πε περίμενα μια ζωή ...
112