Αιθέρια Παράθυρα της ψυχής και του νου | Page 8

1. Μελανόλευκα σύννεφα (διήγημα), Κυριακή Κοντοπύργια Ξαρακολουθούσα τη στάχτη από το αναμμένο τσιγάρο που κρατούσα ανάμεσα στα δάχτυλά μου να πέφτει από ψηλά, άτσαλα πάνω στο γυάλινο τάσι. Όστερα το ξανάφερνα στα χείλη μου και έβλεπα πως αυτό κοκκίνιζε και γέμιζε τον τόπο κάπνα. Κ :