5. Ένα γράμμα μια ζωή (διήγημα), Ανθή Εφραιμίδη
Ξοτέ δεν πίστευα πως ένα τυχαίο πρωινό του Ηουλίου θα μου άλλαζε τόσο πολύ την
ζωή. Ήμουν 13 χρονών όταν έφτασε αυτό το γράμμα στα χέρια μου. Ξρος στιγμήν
είχα ξεχάσει πως πριν από 9 μήνες είχα στείλει ένα γράμμα και να που ήρθε
επιτέλους η απάντηση από τον άνθρωπο που με πίστεψε και με ενέπνευσε πιο πολύ
από τον καθένα.
«Ώγαπητή μου Έλλη» έγραφε, «Ξάντα είμαι ευτυχής να μαθαίνω για καινούργια
ταλέντα και για δημιουργικά και δραστήρια μυαλά. Ώρχικά θέλω να σε ευχαριστήσω
για την υποστήριξη σου και για τον σεβασμό σου προς την δουλεία μου. Γίναι
ευχάριστο να μαθαίνω πως αρέσει η δουλεία μου και την εκτιμούν ακόμα και νέες
ηλικίες. Ώλλά κυρίως είναι ευχάριστο να μαθαίνω πως τα παιδιά της ηλικίας σου και
ακόμη μεγαλύτερα συνεχίζουν να διαβάζουν και να ασχολούνται με την λογοτεχνία.
Ζα ήθελα να απαντήσω σε όλα τα ερωτήματα σου, αλλά αρχικά θέλω να απαντήσω
στην ερώτηση που μου κίνησε περισσότερο το ενδιαφέρον.
Ε ιστορία μου και τα όνειρα μου μπορώ να πω, με μεγάλη σιγουριά, πως ταυτίζονται
αρκετά με την δική σου ιστορία, με την δική σου ζωή και τα όνειρα. λα ξεκίνησαν
56