6. Δεν πρόλαβα (ποίημα), Κων/να Βουτυρά
Έφυγε και τούτος ο ήλιος.
Ώύριο θα είναι μια άλλη μέρα ,διαφορετική.
Θλείνω τα μάτια μου να ξεκουραστώ.
Ήρθες στο νοσοκομείο να με δεις ,πατέρα.
Έγειρες δίπλα μου και μου κράτησες το χέρι.
Ρο χέρι που είχε την πεταλούδα ,το πρόσεχες,
μην ακουμπήσεις πάνω του.
Πε άκουσα να λες ,πως αν με έχανες,
δεν θα είχε νόημα η ζωή πια.
Ξατέρα σε ακούω,
μα δεν μπορώ να ξυπνήσω,
να σου πω σ „αγαπώ.
Ξατέρα ,σε παρακαλώ μείνε λίγο ακόμη…
Βεν είμαι έτοιμη να φύγω.
Πε αγαπώ.
Κα δεν προφταίνω να στο πω.
Ώπελπίζομαι.
Θλαίω.
Κου σφίγγεις το χέρι μπαμπά.
Λιώθω τον παλμό μας!
Κα όλα τέλειωσαν,
το χέρι μου πάγωσε μέσα στο δικό σου
και φεύγω για τον σκοτεινό μου παράδεισο.
«Μη χρησιμοποιείς λέξεις υπερβολικά μεγάλες για το θέμα. Μη λες «άπειρο» όταν εννοείς
«πολύ». Διαφορετικά, δεν θα σου έχουν μείνει λέξεις όταν θελήσεις να μιλήσεις για κάτι
πραγματικά άπειρο». C.S. Lewis
Νικηφόρος Λύτρας
27