Αιθέρια Παράθυρα της ψυχής και του νου | Page 28

ζήκεξα δελ ζα εξγαζζείηε εηο ηνλ αγξφ. Θα πάηε κε ην ιεσθνξείν θάησ ζηνλ ιηκέλα λα παξαιάβεηε θαηλνχο ζπφξνπο γηα θχηεκα. Σα ρηεζηλά θαθνθαίξηα, δελ βνιέςαλε ηε ζηάλε θαη νη ζπφξνη ζαπίζαλε. Απηά είπε ν Πειινθξάηεο θαη ράζεθε κε ηελ θνπζηνπκηά ηνπ κέζα ζη’ αξρνληηθφ ηνπ. Ο αξάπεο κε ζθηάδε. Θέινληαο θαη κε, θηλήζακε πάιη πίζσ ζηελ κεγαινχπνιε. Ο αξάπεο κνπ ςέιιηζε θάηη μέλα θαη δείρλνληαο ην εηζηηήξην κνπ, θαηάιαβα. Γελ είρε εηζηηήξην. Αιιά νχηε θη εγψ. Βιέπεηο απηφ πνπ βάζηαγα ήηαλ κφλν γηα έλα ηαμίδη. Σν πήξακε απφθαζε λα ηξαβήμνπκε κε ηα πφδηα ηνλ θαηήθνξν ίζακε ην πνξζκείν. Κη φιν ζθηαδφκνπλ απφ ηελ φςε ηνπ. ΢ε κία ψξα θηάλακε θηφια ζην ιηκάλη. Κνπβέληα ζηε δηαδξνκή. ΣΟ ΣΕΛΕΤΣΑΙΟ ΛΙΜΑΝΙ... Καηεθνξίδακε κε βηάζε ηνλ δξνκίζθν. Θέα είρακε ηελ θπξά Θάιαζζα πνπ απισλφηαλ κε ηε βεινχδηλε πνδηά ηεο θάησ απφ ην Φξανπινρψξη, θάησ απφ ηελ Οζία Μαξθέιια, θάησ απφ ηε Μεγαινχπνιε. Ο Αξάπεο θαηεθφξηδε γνξγά θαη κε ιπηά ηα πφδηα. ΢α θηάλακε ζηε Μεγάιε Λεσθφξν, αληίθξηζα ην θαιληεξίκη πνπ έβγαηλε ζην Ναπηνιίκαλν! Έηζη κνπ ην έιεγε ν παηέξαο! «Ναπηνιίκαλν». Μνπ έιεγε θαηά θαηξνχο: «Σνχην ην ιηκάλη δελ είλαη φπσο ην Αεξνιίκαλν, ην Αεξνπφξην! Σνχηα ηα ιηκάληα, ζαλ απηφ ην Ναπηνιίκαλν, θάκαλε ηελ Διιάδα γηγλσζκέλε ζε νιάθεξν ηνλ θφζκν». Απ’ ηελ ηξεράια, δελ κπφξεζα λα ζηακαηήζσ. Σφηε, αληίθξηζα ην γηγάληην ρέξη ηνπ Αξάπε, λα αλπςψλεηαη κπξνο κνπ! Φνβήζεθα! Δλφκηζα φηη ηψξα ζα κε ράιαγε. Έβγαια ινηπφλ ηνλ ρξπζφ κνπ ζηαπξφ, πνπ κνπ ράξηζε θάπνηε ν λνπλφο κνπ. Σφηε φκσο ελλφεζα … Ο Αιή ήζειε λα κε πξνζηαηέςεη … Πέξλαγε ην Βαπφξη ηεο ΢ηεξηάο εθείλε ηελ ψξα θαη ζα κε έπαηξλε θάησ απφ ηνπο ηξνρνχο. Με θείλα θαη κε ηνχηα, θηάζακε εηο ην Ναπηνιίκαλν. Δγψ έληξνκνο, ζπλέρηδα λα θξαηψ ζθηρηά ηνλ ζηαπξφ κνπ, κελ έρνληαο ζπλέιζεη απφ ηελ ηξνκάξα. Ξάθλνπ, είδα ηνλ Αξάπε λα ηξέρεη πξνο έλαλ κε ζηνιή. Ήηαλ ζηξαηησηηθφο. Φέιηζζαλ θάηη μέλα θαη έπεηηα ν Αιή κνπ έθαλε λφεκα λα θηλήζσ θαηά θεη. Με πή