2.
Οι νέοι (ποίημα), Οδυσσέας ταυρακάκης
Λέοι, παιδιά της Δωής,
εραστές της Γλευθερίας,
κάτοικοι του Ώύριο.
Ώυγή, μία μικρή ηλιαχτίδα
προβάλλει από τον ορίζοντα,
φωτίζει μόνο ένα μικρό τμήμα,
ένα δεντράκι τοσοδά∙
έρχονται χιλιάδες, μεγαλύτερες, λαμπρότερες πίσω της,
όμως κανείς δεν τις παρατηρεί.
Ξάνω στα δέντρα υπάρχουν χιλιάδες φρούτα.
Ρα παλιά έχουν σαπίσει και αρχίζουν να πέφτουν,
όμως τα άγουρα θα είναι αύριο κιόλας ώριμα
γεμάτα με χυμούς και καρπούς.
Ώυτό είναι οι νέοι.
Ε ηλιαχτίδα που τρέχει πρώτη γεμάτη ενέργεια
για να δει τον κόσμο.
Ρο φρούτο που θα ζήσει άλλη μία μέρα
για να απορροφήσει γνώση και ζουμί.
Ώυτοί είναι οι νέοι.
Ώυτοί που δίνουν αξία στη ζωή.
Ώυτοί που ανακαλύπτουν τον κόσμο γύρω τους.
Ώυτοί που θα αλλάξουν τον κόσμο γύρω τους.
Ε ηλιαχτίδα που θα περιμένει να φύγει τελευταία
κι αν φύγει, θα μείνει σκοτάδι.
Ρο φρούτο που αντέχει στο κλαδί και όταν πέφτει
είναι χειμώνας.
«Γράφω επειδή το φάντασμα, επειδή χτες, επειδή σήμερα, επειδή δεν ξέρω, επειδή ο
έρωτας, επειδή η νύχτα» Oscar Hahn
15