ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ αφού είχα την ευκαιρία να συζητήσω με αυτούς τους πραγματικά υπέροχους ανθρώπους , που με υπομονή μού απαντούσαν σε ό , τι τους ρωτούσα για το άθλημα με το οποίο ασχολήθηκαν και μου έδειχναν πώς να χρησιμοποιώ το αμαξίδιο . Ακόμα και όταν δεν τα κατάφερνα , επέμεναν μέχρι να με δουν να τα καταφέρνω . Αυτό το ενδιαφέρον και τη διάθεση να ασχοληθούν με μένα , αλλά και με τα υπόλοιπα παιδιά , εκτιμώ αφάνταστα και δε θα ξεχάσω ποτέ .
24
ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ αφού είχα την ευκαιρία να συζητήσω με αυτούς τους πραγματικά υπέροχους ανθρώπους , που με υπομονή μού απαντούσαν σε ό , τι τους ρωτούσα για το άθλημα με το οποίο ασχολήθηκαν και μου έδειχναν πώς να χρησιμοποιώ το αμαξίδιο . Ακόμα και όταν δεν τα κατάφερνα , επέμεναν μέχρι να με δουν να τα καταφέρνω . Αυτό το ενδιαφέρον και τη διάθεση να ασχοληθούν με μένα , αλλά και με τα υπόλοιπα παιδιά , εκτιμώ αφάνταστα και δε θα ξεχάσω ποτέ .
Μετά από λίγο συγκεντρώθηκαν τα παιδιά του Γυμνασίου και ήμασταν έτοιμοι να ξεκινήσουμε τον αγώνα . Οι ομάδες ήταν μεικτές , δηλαδή αποτελούνταν από 3 αθλητές με αναπηρία και 2 μαθητές η καθεμιά και προφανώς υπήρχαν οι αλλαγές που γίνονταν σε κάθε δεκάλεπτο , έτσι ώστε όλοι να συμμετάσχουν σε αυτόν τον σπουδαίο αγώνα . Εγώ μπήκα ως αλλαγή στο τελευταίο δεκάλεπτο , γιατί ήθελα να δω πρώτα τι θα έκαναν και τα υπόλοιπα παιδιά , ώστε να ξέρω το ρόλο μου . Πήρα λοιπόν ένα αμαξίδιο και μπήκα στο παρκέ , όπου για μια ακόμα φορά δέχτηκα τους χαιρετισμούς αλλά και τις συμβουλές των « αντιπάλων » για το τι να κάνω και πώς να κινούμαι στο χώρο . Αυτές οι συμβουλές φάνηκαν εξαιρετικά χρήσιμες αφού σύντομα πέτυχα και
Έχοντας έρθει σε επαφή με αυτούς τους εκπληκτικούς ανθρώπους και συζητώντας μαζί τους , συνειδητοποίησα πόσο ξεχωριστοί είναι . το πρώτο μου καλάθι , που το ακολούθησαν έπαινοι και συγχαρητήρια .
Σε μία επίθεση , ωστόσο , αστόχησα σε ένα σουτ γιατί βρισκόμουν σε κίνηση . Ένας συμπαίκτης μου , λοιπόν , με αναπηρία σταμάτησε αυτό που έκανε , για να μου δείξει πώς να σταματάω το αμαξίδιο και μετά να σουτάρω .
Στην επόμενη επίθεση έγινε ακριβώς το ίδιο και ο συναθλητής μου μου το ξαναεξήγησε με περισσότερες λεπτομέρειες και πιο παραστατικά , ώσπου στην τελευταία επίθεση τα κατάφερα και στη συνέχεια τον ευχαρίστησα θερμά . Γενικά το παιχνίδι κύλησε ομαλά , χωρίς να νοιάζει κανέναν ποιος κέρδισε , γιατί είχαμε όλοι ζήσει έναν αγώνα που έμελλε να μας μείνει αξέχαστος .
Από αυτή μου την εμπειρία είδα πολλά και έμαθα ακόμη περισσότερα . Έχοντας έρθει σε επαφή με αυτούς τους εκπληκτικούς ανθρώπους και συζητώντας μαζί τους , συνειδητοποίησα πόσο ξεχωριστοί είναι . Είναι γεγονός ότι ταλαιπωρούνται από μία σωματική αναπηρία που τους κρατά καθηλωμένους σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο . Όμως εκείνοι τι κάνουν ; Έχοντας πλήρως αποδεχθεί την κατάσταση , αγωνίζονται και παλεύουν στην καθημερινότητα τους για να την αντιμετωπίσουν όσο το δυνατόν καλύτερα και δεν πτοούνται από αυτή .
Το σπουδαιότερο όμως είναι πως όχι μόνο απαιτούν δικαιωματικά την αναγνώρισή μας αλλά έχουν κερδίσει την εκτίμηση και τον ανιδιοτελή θαυμασμό μας για την ψυχική τους δύναμη και αντοχή . Συνεπώς , δε θα ονόμαζα αυτούς τους ανθρώπους Άτομα Με Ειδικές Ανάγκες αλλά Άτομα Με Ειδικές Ικανότητες .
Τους ευχαριστούμε ολόθερμα και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την επόμενη χρονιά !
APOTYP-1 . indd 24 15 / 06 / 2017 1:48 μ . μ .