Επίσκεψη στο Άγιο Όρος
Το Άγιο όρος είναι ένας προορισμός που για κάθε
άνθρωπο αποτελεί όνειρο ζωής. Μπορώ να παραδε-
χτώ πως, ενώ άκουγα πολύ θετικά λόγια από όσους
το είχαν επισκεφθεί, προσωπικά ποτέ δεν είχα αι-
σθανθεί μέχρι τότε κάποιο ιδιαίτερο δέσιμο με την
εκκλησία. Αποφάσισα, όμως, να δηλώσω συμμετο-
χή, για να συμμετάσχω και εγώ σε αυτό το ιδιαίτερο
ταξίδι, όπως όλοι έλεγαν.
Το ταξίδι μας άρχισε στις 2 τα ξημερώματα, όταν
και αναχωρήσαμε με ένα πούλμαν για την Ουρα-
νούπολη. Από τη στιγμή που φτάσαμε, καταλάβαμε
όλοι πως αυτές οι 4 μέρες θα είναι τελείως διαφορε-
τικές από την καθημερινότητα της Αθήνας. Επικρα-
τούσε μια πολύ ευχάριστη ησυχία, καθαρός αέρας
και ευγενικοί άνθρωποι αφοσιωμένοι στη χριστια-
νική θρησκεία.
Πρώτη στάση ήταν η Ιερά Μονή Βατοπεδίου. Εκεί
36
μας υποδέχθηκαν αρκετοί μοναχοί, συζητήσαμε
μαζί τους και επισκεφθήκαμε στη συνέχεια την εκ-
κλησία. Προσκυνήσαμε τα λείψανα και έπειτα από
πολλή ώρα αναχωρήσαμε για την Ι.Μ Καρακάλλου
όπου θα διαμέναμε για τις υπόλοιπες 4 μέρες. Από
την αρχή της εκδρομής αντιλαμβάνεται κανείς πως
οι μοναχοί είναι πολύ φιλόξενοι και προκαλούν σε
όλους τους επισκέπτες ευχάριστα συναισθήματα
αγάπης και γαλήνης.
Το πρωινό ξύπνημα στις 3.30 η ώρα τα ξημερώμα-
τα ήταν αρκετά δύσκολο αλλά οι ήχοι της λειτουργί-
ας και τα κεράκια που φώτιζαν αυτό το κρύο βράδυ
δημιούργησαν μία όμορφη αίσθηση. Μετά το τέλος
της λειτουργίας και το πρωινό στη μονή, αναχωρή-
σαμε για την Αθωνιάδα Σχολή όπου πραγματοποιή-
θηκε ομιλία με θέμα τις απόψεις των μαθητών σχε-
τικά με το ζήτημα της θρησκευτικής πίστης. Αρχικά,
ήμουν πολύ αγχωμένος για την ομιλία που έπρεπε
να εκφωνήσω, αλλά μετά το πέρας της ένιωσα πολύ
χαρούμενος και περήφανος τόσο για εμένα όσο και
συνολικά για όλα τα παιδιά.
Αξίζει να τονίσω πως έμεινα έκπληκτος με τη διά-
θεση και την προθυμία των μοναχών προκειμένου
να μας καθοδηγήσουν, να μας βοηθήσουν, ακόμα
και να μας μιλήσουν για τις δικές τους εμπειρίες.
Εκείνο το βράδυ, λοιπόν, χτίστηκε μια σχέση εμπι-
στοσύνης ανάμεσα σε εμάς, τους μαθητές, και τους
μοναχούς της ιερής αυτής μονής.
Το επόμενο πρωί μετά το τέλος της λειτουργίας
αναχωρήσαμε για ακόμα μια απόδραση στην Ι.Μ
Ιβήρων, η οποία για πολλούς αποτελεί την πιο
όμορφη μονή του Αγίου Όρους. Η ημέρα μας δεν
τελείωσε εκεί, αφού υπήρξε ελεύθερος χρόνος πίσω
στην Ι.Μ.Κ, τον οποίο όλοι αξιοποιήσαμε. Πριν την
κατάκλιση υπήρξε η πρόταση από τον καθηγητή μας
να επισκεφθούμε ένα παρεκκλήσι στο οποίο ζει μό-
νος του ένας μοναχός. Μπορώ με σιγουριά να πω
πως η επίσκεψή μας χάρισε ένα μεγάλο χαμόγελο
στον μοναχό ο οποίος με μεγάλη χαρά μάς προσέ-
φερε ό,τι κέρασμα είχε στερώντας το από τον ίδιο
παρόλο που το είχε πολλή ανάγκη. Πριν αναχωρή-
σουμε για την Ι.Μ.Κ ήχησε από τα στόματά μας το
“Χριστός Ανέστη” προκαλώντας ρίγος σε όλους μας.
Επιστρέψαμε στη μονή μας και το επόμενο πρωί ξε-
κινήσαμε για το πικρό ταξίδι της επιστροφής…
Σε ό,τι με αφορά, δεν άλλαξε κάτι στον τρόπο με
τον οποίο αντιλαμβάνομαι τον χριστιανισμό αλλά
κατάλαβα πόσο όμορφα μπορεί η πίστη να ενώσει
τους ανθρώπους. Η εξόρμησή μας, λοιπόν, στο Άγιο
Όρος αποτέλεσε εμπειρία ζωής και πιστεύω πως ο
καθένας θα ήταν ωφέλιμο να το επισκεφθεί με την
πρώτη ευκαιρία.
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ Β2