Οι Παγκόσμιοι Πόλεμοι με όρους υποκόσμου.
Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος.
Η παγκόσμια “μαφία” - με μια στημένη “φασαρία”— εισέρχεται ως “νταβατζής” στην ευρωπαϊκή “γειτονιά”.
Για να καταλάβει κάποιος πως λειτουργεί ο
σχεδιασμός των Σιωνιστών θα προσπαθήσουμε
να μπούμε στο “μυαλό” τους ...Να εφαρμόσουμε
την “τεχνογνωσία” τους ...Να εξηγήσουμε τον
Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τις συνέπειές του
- εφόσον αυτό ήταν το ζητούμενό του - με όρους
“μαφίας” και “πεζοδρομίου”. Πώς λειτουργεί το
κόλπο των “μαφιόζων”, οι οποίοι θέλουν να ελέγξουν
ολόκληρες περιοχές με τη “διακριτικότητα” του
προστάτη και χωρίς τις “στολές” τού κατακτητή; Ποιες
είναι οι αρχές τής λειτουργίας ενός σχεδιασμού, όπως
ο ψυχροπολεμικός για παράδειγμα; ...Ο σχεδιασμός
που κυριαρχούσαν οι “καλοί” και οι “κακοί”; ...Ο
σχεδιασμός όπου ο καθένας απ’ αυτούς έλεγχε
το δικό του “Μπλοκ” ως “εκφραστής” και κάτοχος
των πνευματικών δικαιωμάτων μιας ξεχωριστής
ιδεολογίας.
Το καλό κόλπο των “νταβατζήδων” του δρόμου, για
να μπαίνουν στις ιδιοκτησίες των “νοικοκυραίων”,
είναι πολύ απλό: Πάντα αυτό κάνουν και ο τρόπος
που το κάνουν είναι ένας και μοναδικός ...Είναι ο
τρόπος των συμμοριών: Βρίσκουν έναν εξίσου
ισχυρό “συνέταιρο” και “χωρίζουν” τον χώρο σε
“σφαίρες” επιρροής και “παίζουν” το παιχνίδι
τού “καλού” και του “κακού” αποκλειστικά στον
χώρο που τους ενδιαφέρει. Το σχέδιο, δηλαδή,
ξεκινάει πάντα με μια γενική “μοιρασιά”, όπως κάνουν
οι “μαφιόζοι” ...Πάνω γειτονιά και κάτω γειτονιά ...Little
Italy και China Town ...Ανατολικό “Μπλοκ” και Δυτικό
“Μπλοκ”. Ξεχωρίζουμε δηλαδή τη “γειτονιά” ή το
“μαγαζί” που μας ενδιαφέρει από κάτι όμοιο - και
το οποίο ανήκει σε έναν ορατό “εχθρό” - , που
είναι η δίπλα “γειτονιά” ή το δίπλα “μαγαζί”.
Αυτός ο εξωτερικός εχθρός είναι που
“μαντρώνει” τη γειτονιά που μας ενδιαφέρει ...Ο
εχθρός, ο οποίος πάντα υπάρχει ως “απειλή”, είτε
13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015 - ΑΓΧΙΝΟΙΑ
απειλεί πραγματικά είτε όχι ...Ένας “μυστηριώδης”
εχθρός, ο οποίος πάντα υπάρχει εκεί “γύρω” και
απλά επιδιώκει να επωφεληθεί σε περίπτωση
που αντιληφθεί αδυναμία. Αυτός, δηλαδή, δεν
είναι απαραίτητο ότι συμμετέχει στην παράσταση
...Είναι ένας “μπαμπούλας”, του οποίου η εμφάνιση
δεν απαιτείται. Είναι αρκετό να έχει κάπου κάποτε
απλά δημοσιοποιήσει μια επεκτατική άποψη εις
βάρος τής γειτονιάς, και αυτό αρκεί.
Από εκεί και πέρα η βία, η οποία ασκείται, αφορά
μόνον τα δικά μας άτομα. Δεν ασκείς τη βία στο
ξένο μέρος, γιατί είναι άλλο πράγμα ο πόλεμος
και άλλο πράγμα το νταβατζηλίκι. Τη βία του
νταβατζηλικίου την ασκείς αποκλειστικά στους
δικούς σου ανθρώπους ...Σε αυτούς που πρέπει
να σε πληρώσουν για την “προστασία” που τους
“προσφέρεις” ...Τα δικά τους μαγαζιά, μούτρα ή
πόδια απειλείς να “σπάσεις”, κάθε φορά που δεν σε
πληρώνουν. Με τον εχθρό μπορεί να είσαι κρυφός
φίλος, συνέ >: