Yazarkafa Dergi Mayıs-Haziran 2016 | Page 25

çok ayrı kalmıştım , neyse ki harika bir özet kitap buldum , bu ihtiyacımı da çözdüm . Aziz Nesin hayranıyım . Ne mutluyum ki annemle babam ben daha çocukken , çocuk kitaplarını okutarak başlatmışlar . Fakat lise döneminde “ Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz ” ı okuduğumda anlamıştım esas dilinin ve kitap yazmaktaki sebeplerinin ne olduğunu . Eserlerinin tamamını halen okuyamadım . Sabahattin Ali ’ yi pek severim , o zarif dili eşsizdir . Enver Aysever ’ in bir kaç kitabını edindim en son . Bu aralar biraz onu okuyacağım . Nazım Hikmet çok değerlidir . Annem ve babam da çok severdi . Bütün eserlerini okumuşlardır . Onların sayesinde benim de hep elimin altında oldular . Nazım Hikmet Ran ... Dünya ’ ya baktığımızda ; Tolstoy , döneme bakın , felsefeye bakın , anlattığı şeylere bakın , eşsiz . Marquez mesela ; nasıl yaşamak , nasıl anlatmak aşkı ... Aşk farkındalığı gibi :) Paulo Choello ’ nun keyifli , akıcı dili . Bu sorulara bu şekilde cevap vermeye çalışmak çok zor . İnsan koca bir liste yapmak istiyor , sonra bir ucundan tutamaz halde kalıyor . Amin Maalouf , Irvın D . Yalom , Adam Fawer diye uzayıp giden koca bir liste ...
Bir kitaptan ya da bir yazardan etkilendiğiniz bir / iki paragraf alıntı mutlaka vardır . Bizimle paylaşmak ister misiniz ?
Felsefeci ve aynı zamanda değerli bir büyüğüm olan Hilmi Yılmazer ’ in cümlelerini paylaşmak isterim . “ İşte tam orada bir tılsım var : Kaygılar , korkular , hesaplar , tereddütler , ihtimaller ve saire Aklımızı , fikrimizi , irademizi bozan psikolojik haller bunlar . Hüner bunlara takılmamakta herhalde . Gerçek büyüklük de orada ”

25

Hayatım boyunca bir şeyler için endişelendim , hiçbir faydasını görmedim . Gülümsemek her şeyin ilacı .
Ülkemizde yaşanan ve ülke insanımızı kötü anlamda etkileyen olayları nasıl yorumlarsınız ?
Çok üzgünüm , her gün yozlaştırılıyoruz . Bize özel bir durum değil , dünya karmakarışık . Her tarafta aynı şey . Yozlaşmamızı kolaylaştıracak modeller yaratıp yaratıp her yerde gözümüze sokuyorlar , normalleştiriyoruz . Tıpkı müzikte başımıza geldiği gibi . Dilimiz , kültürümüz bozuluyor . Boşu boşuna birbirimize düşüyoruz . Kavga etmeye de alışmaya başladık , buna da alışmak üzereyiz . Çıkalım bu kafalardan . Zaten dünya almış başını giderken genç insanları bir de kötü modelleri normalleştirerek yoğurmak çok tehlikeli , çok üzücü , çok yazık . O gençler de büyüyüp yeni nesiller yetiştirecekler . Kendi içine dönerken sıkışıp kalan bir helezon gibi . Bence önemli olan bunun karşısında durmak için ne yapabileceğimizi aramaya hevesli olmak . Eğer yeterince insan hakettiği değeri verebilir ve buna heveslenebilirse altından da kalkılır bence .
Son olarak eklemek istediğiniz bir şeyler var mı ?
Hayatım boyunca bir şeyler için endişelendim , hiçbir faydasını görmedim . Gülümsemek herşeyin ilacı . Teşekkürler ...