WM Dergi - 12.SAYI | Page 35

CRYTEK ÖZEL RÖPORTAJ Bu ayki özel röportajımızda Crytek’in Frankfurt merkez ofisine misafir oluyoruz ve WM Dergi İçerik Yöneticisi: Erdal Tuna soruyor, Crytek kurucularından Faruk Yerli yanıtlıyor... Almanya ve Crytek’in hikayesi nasıl başladı? Babamlar 70’li yıllarda işçi olarak Almanya’ya geldiler, biz de 1975 yılında geldik. Liseyi ve üniversiteyi Almanya’da okuduk. Bilgisayarla aramız her zaman iyiydi. Babam hiçbir zaman ihmal etmedi ve her zaman istediğimizi aldı. Şimdi teknolojik ürünler çok fazlalaştı. Teknoloji hayatın bir parçası oldu artık zaten almak zorundasınız. Ancak çocuklara teknolojik ürünler alırken belirli bir dozda kalmak en iyisi. Almanya’da inşaat ekonomi okuduk. mühendisliği ve 1986’da Commodore 65 başladık. İlk PC 93’te alındı. Biz teknolojiyi çok iyi takip ediyorduk. Oyun yapmayla ilgileniyorduk. Cevat Amiga zamanında ilk oyun çizimlerini yapıyordu. Grafik çizimleri ve animasyonlar gibi her şeyi o yapıyordu. Amiga’nın grafiği çok özeldi. Oyunların hepsini elden geçirdik. Hem oynayarak hem de yeni oyunlar yazarak ilerliyorduk. Almanya’da oyun sektöründe birikim çok yüksek olmadığı için ekip kurmakta zorlandık ve 93’te oyunu bitirebildik. Maalesef o yıl Commodore platformu iflas etti ve bizim oyun da boşa gitmiş oldu. Kardeşim ve bir iki arkadaşımız daha başlatmıştı bu işi. Sonra son model bilgisayar olan PC alındı. İnternet yeni yeni başladı ve Cevat yeni bir oyun denemesine girişti. İletişim olanakları da gelişmiş olduğu için Amerika’dan Kanada’dan nerede bu işle ilgilenenler varsa onlarla birlikte hareket etme imkânı çıktı. İnternet üzerinden uluslararası bir ekiple çalışmaya başladık 1994 senesinde. O dönemde herkesin kendi işi vardı ve biz de okula devam ediyorduk. 1995’te Cevat üç ekip kurabildi. Bu ekipler 3-4 yıl içerisinde oyun örnekleri yapmaya başladı. 1999 yılına geldiğimizde, ya bu işi tek işimiz olarak göreceğiz ya da bırakacağız diye konuşuldu. Ben ve ağabeyim de bu işin içine girdik ve Crytek’i kurduk. E3 Oyun Fuarı’na üç örnek oyunla katıldık. Tüm dağıtıcılarla görüşmeye başladık. İlk iki gün pek kimse ilgilenmedi ve moralimiz bozuldu. 35