Slash – Living the Dream (2018)
Trzeci wspólny krążek Slasha i Mylesa Kennedy'ego, ponownie zagrany
z grupą The Conspirators brzmi dokładnie tak samo jak dwa
poprzednie, co z jednej strony można brać za atut, bo poziom został
utrzymany (dla jednych bardzo dobry, dla innych średni lub niski), a z
drugiej za wadę. Nie oszukujmy się i nie liczmy, że Slash zmieni
stylówę, czy zdecyduje się na zagranie czegoś innego, niż tego z czego
jest znany. To płyta dokładnie taka jakiej należy się spodziewać po
Slashu i po Kennedym – seria mocnych, przebojowych strzałów
przetykana spokojniejszymi, ckliwymi balladami na wytchnienie. Jest
kolorowo i soczyście, a poniżej solidnego poziomu panowie nie
schodzą, choć oczywiście niektórych może ta płyta nużyć i wydać się
niepotrzebna. Na pewno można ją przesłuchać, poszczerzyć się razem z
emotem, który standardowo pojawia się na okładce wydawnictwa i
potupać nóżką, bo ta jakby nie patrzeć rwie się do wybijania rytmu
razem zadziornymi riffami Slasha i charakterystycznymi wokalami
Kennedy'ego. Ocena: Pierwsza Kwadra
75