Van godshuis naar academisch ziekenhuis | Page 76

De cellebroeders 3 van Maastricht 3. 74 I n tweede helft van de veertiende eeuw stichtten Luikse De cellebroeders kregen in de zeventiende en achttiende eeuw cellebroeders, ook wel lollarden genoemd, in Maastricht een voor hun diensten een vergoeding. Deze kwam niet rechtstreeks klooster op de Bank van Tweebergen. Van het complex van uit de stadskas, maar werd verstrekt door de stedelijke de ‘lollarden van Tweebergen’, gelegen op de tegenwoordige armentafel 'De Heilige Geest'. Per geval werden afspraken hoek Cellebroederstraat-Brusselsestraat, resteert nu alleen nog gemaakt over de vergoeding, die kon bestaan uit graan, vlees, de kapel. De cellebroeders waren belast met het verplegen van steenkool of geld. In een enkel geval ging het daarbij ook om zieken, vooral lijders aan besmettelijke ziekten als de pest, en geesteszieken die thuis bij familie of andere particulieren het begraven van doden. Daarnaast boden zij onderdak aan verbleven. Een eerste afspraak over vergoedingen dateert van geesteszieken, zwakzinnigen en personen met een afwijkend 1 december 1642, toen het stadsbestuur een overeenkomst gedrag of een afwijkende mening.1 Zo verbleven er mensen die tussen De Heilige Geest en de cellebroeders goedkeurde over niet onder de wapenen wilden, mensen met niet aanvaarde de betaling van een vergoeding voor de verpleging van ideeën over godsdienst of seksualiteit, en zonen van goeden geesteszieken. Waarschijnlijk verleenden de cellebroeders huize met onaangepast gedrag. De belangrijkste reden voor dergelijke zorg al wel langer, maar dan voor rekening van de opname was het vormen van een gevaar voor de omgeving. Zo patiënt of zijn familie. De Heilige Geest vergoedde alleen de kon ook een pleger van huiselijk geweld worden opgesloten in zorg voor ingezetenen van de stad. De verpleging van minder het klooster, vooruitlopend op een echtscheiding. Het klooster draagkrachtige zenuwzieken was duur. Het tarief in 1642 was telde steeds ongeveer twaalf broeders. 250 florijnen Maastrichter koers per jaar. In honderd jaar tijd werden niet meer dan negentien gevallen op kosten van De Heilige Geest bij de cellebroeders ondergebracht.