52
Links: Beschermende kleding die gedragen werd
door pestdokters. | Wellcome Library
De laatste epidemie in 1669 was een
nasleep van een grote epidemie in
Europa waarbij in 1665 een vijfde van
de bevolking van Londen overleed.
Tijdens een epidemie stierf
vijftien tot veertig procent van de
bevolking, niet alleen kinderen, armen
en ouderen, maar inwoners van alle
leeftijden en in alle lagen van de
bevolking. De pest was een onberekenbare plaag omdat een epidemie van
enkele maanden tot enkele jaren kon
duren en omdat de ziekte voor tien of
twintig jaar kon verdwijnen en de stad
met rust kon laten, om daarna weer in
alle hevigheid toe te slaan. Het komen
en gaan van de pest werd niet begrepen,
maar de heersende opvatting was dat
pest het gevolg was van vervuiling en
verrotting van de lucht en dat pest als
zeer besmettelijk gevreesd moest
worden. Vanaf de vijftiende eeuw
voerden Italiaanse stadsstaten op basis
van die opvatting een aantal maatregelen
in om de verspreiding van pest te
voorkomen. De kern van die maatregelen
bestond uit quarantaine van de zieken in
lazaretto´s, begraven van pestdoden
buiten de stadsmuren door speciaal
personeel, toegangsverbod tot de stad
voor reizigers zonder gezondheidsverklaring en het zuiveren van alles en