Van godshuis naar academisch ziekenhuis | Page 190

Van gasthuis naar ziekenhuis:
2 Sint Annadal Maastricht

7.

188

O

Links onder: Oorkonde van de opening
van het Sint-Annadalziekenhuis op
3 augustus 1950. | Archief azM
Rechts: Krantenbericht uit 1935 over de
langdurige voorbereiding van de bouw
van het nieuwe ziekenhuis in Maastricht,
met een schetsontwerp van de architecten
Cuypers en Swinkels. | RHCL

p 3 augustus 1950 werd het nieuwe Sint-Annadal-

Het eens zo moderne ziekenhuis Calvariënberg was rond 1920

ziekenhuis in Maastricht plechtig geopend. Onder

verouderd en te klein, reden om de bekende architect J.Th.J.

grote belangstelling van lokale, provinciale en

Cuypers opdracht te geven een nieuw ziekenhuis met een

nationale autoriteiten tekende minister van Binnenlandse Zaken

capaciteit van zeshonderd bedden te ontwerpen. Het zou

J.R.H. van Schaik de oorkonde. Het Burgerlijk Armbestuur, dat

gebouwd moeten worden in het landelijke gebied ten westen

het ziekenhuis had gebouwd en betaald, tekende een tweede

van de stad. De nieuwbouwplannen strandden echter door

oorkonde. Die verwees naar de lange periode van de

economische malaise in de eerste helft van de jaren twintig. In

voorbereiding en de bouw ‘in de geest van Maastricht voor

1933 begon men weer plannen voor nieuwbouw te

Onze Lieve Heer en voor zijn zieken’. In vergelijking met de

ontwikkelen. Maar nu zat men midden in de zware

vijftien jaar van voorbereiding en bouw zou het Sint-

economische recessie van de jaren dertig . Hoewel de regering

Annadalziekenhuis maar kort bestaan: van 1950 tot 1986.

Colijn in het kader van arbeidsvoorziening en wederopbouw
zelfs een voorschot van 1,4 miljoen gulden uit het ‘Werkfonds
1934’ beschikbaar stelde, bleef het Burgerlijk Armbestuur, net
als de gemeenteraad, aarzelen over de locatie, de kosten en
zelfs de noodzaak van de nieuwbouw. Onder de druk van een
toenemend beddentekort en te gebrekkige voorzieningen in het
ziekenhuis Calvariënberg besloot het Burgerlijk Armbestuur
uiteindelijk in maart 1935 tot nieuwbouw op het ‘hoge en
droge’ Cabergerveld. De miasmatische idee over heilzame,
schone lucht was blijkbaar nog levendig. Een jaar later stemde
de gemeenteraad in met het plan met twintig stemmen voor en
twaalf tegen. In 1938 tekenden de Maastrichtse architect ir. A.
Swinkels en het Amsterdamse architectenbureau Ed. Cuypers
een nieuw ontwerpplan. In het volgende jaar werd langdurig
overlegd met de specialisten over de inrichting van de
afdelingen. Daarop volgde de Tweede Wereldoorlog met koude
winters en een ernstig gebrek aan materialen. De bouw begon
in 1940 maar vorderde traag. In 1944 werden de gebouwen,
nog in de steigers, bezet door het Amerikaanse leger. Vanwege
de aanhoudende koude werd de hele houtvoorraad van kozijnen
en steigerpalen opgestookt. Ruim vijftien jaar na het begin van
de nieuwbouwplannen werd de bouw afgerond. Er kon worden
gedacht aan een naam en aan de opening.