Van godshuis naar academisch ziekenhuis

Bouwen op basis van 0 de Franse Revolutie 5. 118 Inleiding episode 5 D e Franse Revolutie (1789) was niet alleen een onderwijs. Ziekenhuizen, voor zover aanwezig, waren een politieke en sociale omwenteling maar zij bracht broedplaats voor infecties, een gevangenis voor krankzinnigen ook de ontwikkeling van de geneeskunde in een en een sterfhuis voor zieken en gewonden. Kortom, van stroomversnelling. De geneeskunde, bij ons en ook in Frankrijk, geneeskunde in de huidige betekenis van het woord kon nog werd in de achttiende eeuw nog bedreven door een bont niet worden gesproken. gezelschap beroepsbeoefenaren, variërend van academisch Halverwege de achttiende eeuw kwam daar verander- opgeleide medicinae doctores, in gildeverband getrainde ing in en de Franse Revolutie versnelde dat proces. De Franse chirurgijns en apothekers, reizende meesters, zoals staat ging zich verantwoordelijk voelen voor het welzijn en de steensnijders, tandmeesters en oculisten, maar ook allerlei gezondheid van zijn burgers. Uiteraard speelden oorlogen met kwakzalvers en beunhazen zoals kruidenzoekers, belezers en de vele hulpvragende slachtoffers daarbij een rol van betekenis. koortsafnemers. De kwakzalver was echter vaak niet te Zowel de opleiding als de wijze van beroepsuitoefening werden onderscheiden van de gediplomeerde geneesheer, die weliswaar gemoderniseerd. De academische medische opleidingen in geleerd had maar weinig medische kennis en kundigheid bezat. Frankrijk werden drastisch hervormd en geconcentreerd in de Medicinae doctores waren veelal georganiseerd in collegia Écoles de Santé van Parijs, Montpellier en Straatsburg. Deze medica en chirurgijns en apothekers in gilden. Dit waren vaak hervorming bestond uit een totale vernieuwing van het sterk naar binnen gerichte belangenorganisaties, die invloed curriculum met daarin vakken als anatomie, pathologie, van buiten niet duldden. De concurrentie tussen de heelkunde en verloskunde maar ook scheikunde en beroepsbeoefenaren onderling was moordend. De universiteiten natuurkunde. Bovendien werd de opleiding praktijkgericht en onderwezen nog steeds de tweeduizend jaar oude klassieke vervaagde de scheiding tussen genees- en heelkunde en Hippocratische en Galenische geneeskunde. Dit gebeurde door daarmee ook die tussen de academisch gevormde medicinae uit de oude boeken voor te lezen. Men stond niet open voor doctores en de voorheen in gildeverband opgeleide chirurgijns. wetenschappelijke benaderingen, nieuwe kennis en praktisch De praktische kennis diende opgedaan te worden in een ziekenhuis. Daar kon je het vak leren. Ziekenhuisgeneeskunde dateert dan ook uit die tijd. De nieuwe klinische geneeskunde werd gekenmerkt door gedetailleerde observatie, al dan niet met gebruik van instrumenten zoals de stethoscoop, en systematische obductie (sectie) waardoor een verband gelegd kon worden tussen afwijkingen van de organen en waargenomen ziekteverschijnselen. Toepassing van statistiek droeg bij aan de betrouwbaarheid van medische inzichten, omdat zij niet op één maar op grotere aantallen waarnemingen gebaseerd werden. Hippocrates en Galenus hadden afgedaan.

Van godshuis naar academisch ziekenhuis | Page 120