Ας δούμε τώρα ένα παράδειγμα συμπεριφοριακής βίας:
Ο Γιώργος είναι 22 ετών και είναι χρήστης ηρωίνης. Χρειάζεται τη δόση
του. Έχει ξεμείνει από λεφτά και δεν μπορεί να αγοράσει ηρωίνη. Έχει
χάσει εντελώς την ψυχραιμία του, παίρνει το πιστόλι και βγαίνει στον
δρόμο. Πυροβολεί και σκοτώνει ένα αντρόγυνο που περνούσε από τον
δρόμο για να πάρει όσα λεφτά είχαν στις τσέπες τους. Αργότερα
συλλαμβάνεται από την αστυνομία και καταδικάζεται σε ισόβια
κάθειρξη. Οι κάτοικοι της κοινότητάς του είναι συγκλονισμένοι από το
περιστατικό αλλά ανακουφισμένοι που το άτομο αυτό θα παραμείνει
πλέον στη φυλακή. «Τέτοιες συμπεριφορές δεν πρέπει να μένουν
ατιμώρητες» λένε «Πρέπει να αποδίδεται δικαιοσύνη ώστε να
αποτρέπονται τέτοιες συμπεριφορές στο μέλλον.» Παρόλα αυτά,
μερικά χρόνια αργότερα, τέτοια εγκληματικά περιστατικά αυξάνονται
αντί να μειώνονται.
Ερώτημα:
Τι φταίει για την εμφάνιση αυτού του είδους της συμπεριφοριακής
βίας; Οι «κακοί» έμποροι ναρκωτικών που παρασύρουν αθώα παιδιά
στη χρήση; Οι ελλιπείς νόμοι της κοινότητας; Η αστυνομία; Οι
πολιτικοί; Ο χαρακτήρας του Γιώργου; Ο «διάβολος» που μπαίνει στο
μυαλό των ανθρώπων και προσπαθεί να χειροτερέψει τη συμπεριφορά
τους;