TIZ Winter 18 TIZ_Winter_V11_2018_Lowres | Page 19

TIZ INTERVIEW Comfort in huis probleem krijgt meteen goedkeuring, maar dat konden wij natuurlijk niet voorleggen. Hoe schrijnend de gezondheid van Johnny ook was, ze wilden het niet erkennen. Tot Stephanie bij ons langskwam om woningadvies aan huis te geven. We deden ons verhaal en zij heeft haar schouders onder ons dossier gezet, met een goedkeuring tot gevolg. Dankzij haar correcte inschatting van wat nodig was, voelen we ons vandaag gesteund. Ik raad iedereen in een zorgsituatie aan om een adviseur aan huis te vragen. Het advies is gratis en je ontdekt zoveel mogelijkheden om je het leven aangenamer te maken.' Verbouwen om te overleven Johnny: 'De situatie was ondraaglijk geworden. Ik geraakte alleen de trap niet meer op. Greet moest me dragen, maar ik ben veel te zwaar voor haar. Als ik wou slapen, moest dat in de rolstoel want naar boven geraakte ik niet. Eens ik er was, bleef ik er dan maar tot de volgende ochtend want terug naar beneden was geen optie. Ik zou dat niet lang meer volgehouden hebben.' Greet: 'Dankzij de steun van het VAPH én het advies van Thuiszorgwinkel leven we sinds 2016 op een aangepast gelijkvloers, met het nodige comfort en onontbeerlijke hulpmiddelen. We hebben onze garage volledig verbouwd tot een slaapkamer en badkamer. Een railsysteem met tillift maakt het mogelijk om Johnny vanuit zijn rolstoel in bed te leggen, van daaruit naar de inloopdouche te ‘rijden’ en weer terug. Voor mij en voor de verpleegster aan huis is dat een enorme winst aan comfort voor de verzorging. Je komt tegen wil en dank in een afhankelijke positie terecht Automatische deuren, een douchestoel op wielen, een lavabo waar Johnny kan onder zitten, een bord met grote pictogrammen en natuurlijk ons bed waar we samen kunnen in slapen maken het plaatje compleet. Er is nog weinig wat we samen kunnen doen, maar elkaar een nachtzoen geven en goeiemorgen zeggen in hetzelfde bed is voor ons goud waard.' Alles voor de zorg Greet: 'Ik was arbeidster maar ben gestopt met werken toen Johnny’s gezondheid erop achteruit ging. Mijn job combineren met de intensieve zorg voor mijn man was onhoudbaar. Behalve mijn werk zijn er nog veel dingen weggevallen in ons leven, vrienden bijvoorbeeld. Mensen kunnen niet om met ziekte en verdriet: als je lichaam niet meer mee kan, heb je afgedaan. Althans, dat is onze ervaring. We zien zo goed als geen mensen meer, behalve onze twee dochters. Als Johnny een goede dag heeft, gaan we in de voormiddag soms boodschappen doen of samen fietsen. Ik op mijn gewone fiets, hij met zijn elektrische rolstoel. Daar genieten we allebei van. Er is veel verschil tussen de dagen: soms kan Johnny zijn bed niet uit, soms heeft hij veel energie. Ik pas me dus elke dag aan zijn mogelijkheden aan. We zijn dertig jaar getrouwd, als liefde in zulke situaties stand houdt, dan moet het echt wel liefde zijn.' • Heb je zelf nood aan advies aan huis of ken je iemand die daarmee geholpen kan zijn? Kom dan langs in een Thuiszorgwinkel en maak een afspraak. We helpen je graag verder. 19