EVE DÖNÜŞ
du; onun içi oyulup boşaltılmış, tüm duyguları sökülüp
alınmıştı sanki. …Yaşadığını anımsatan tek şey, Luke’un
güven veren eliydi.
İnsanlar dört bir yandan Glass’ın üstüne abandı. Koltukların tümü dolmuş, kabinin her yanını ayakta duran erkek,
kadın ve çocuklar doldurmuştu. Dengelerini sağlamak için
birbirlerine tutunuyorlardı, oysa kimsenin düşmesine olanak
yoktu –içerisi sessizce gözyaşı döken, dalgalı bir et yığınıyla tıka basa doluydu. Kimi ardında bıraktığı insanların adını
sayıklıyor, kimiyse sevdikleriyle son kez vedalaştığını kabullenemeyerek başını deli gibi sallıyordu.
Görünürde paniğe kapılmamış tek kişi, Glass’ın hemen
sağında oturan Yardımcı Şansölye Rhodes’du. Çevresindeki
perişan yüzleri fark etmeden ya da u