Belevenissen van een nieuwkomer
Veranderingen en wij
Waarom hebben we vaak zo’n moeite met veranderingen?
Telkens verbaas ik me er weer over. Vroeger, toen ik mijn
opleiding in Utrecht volgde, moest ik van de ene kant
naar de andere kant van de stad fietsen. Onderweg kwam
ik 17 stoplichten tegen! Als ik stond te wachten tot het licht op groen sprong, ‘schrok’
ik weer even bij de verandering van de kleur van het stoplicht. Niet omdat ik een
schrikachtig type ben, maar er veranderde iets waarop ik moest, en wilde reageren,
vermoed ik. En daarin ben ik geen bijzonder persoon, geloof ik. Sindsdien ben ik erop
gaan letten hoe dat zit met mensen en veranderingen. Vooral veranderingen waar
we zelf niet voor gekozen hebben, maar anderen voor ons besloten hebben.
We wonen hier nu een tijdje en ook hier is al het een en ander veranderd. We hebben
veel gehoord over de dijkverzwaring. Hoe ingrijpend dat voor veel mensen die langs
de dijk wonen of nog sterker, woonden, is geweest. Maar ook voor het aanzicht
ervan. Van de smalle steile hellingen naar veel flauwere brede. Een hele andere
ervaring als je er overheen wandelt of fietst. Dit was vóór onze tijd hier.
En nu zijn ze al een poosje bezig met het veranderen van de oevers van de Waal. De
kribben zijn bijna helemaal weg. Dat is een kaal gezicht. Hoe zal dat uitpakken voor
de mensen die zomers tussen de kribben zwommen? Wordt dat nu nog gevaarlijker?
En dan die langsdam. Ik loop graag door de uiterwaarden en langs de rivier. Hier
moet ik aan wennen. Het water stroomt anders met zo’n langsdam. Het lijkt tussen
de oever en de dam terug te stromen. Een vreemd gezicht. Het zicht over het water
is nu minder weids. De banen licht worden doorsneden. De boten lijken nu verder
weg. Gelukkig zie je er bij een wat hogere waterstand niets van. Want het meest
indrukwekkend is toch die enorme stromende rivier.
Een andere verandering is die bij het ‘entree’ van ons dorp, de Dreef. Stond daar de
afgelopen jaren maïs, nu worden er fruitbomen geplant. En volgens mij is dit een
verandering waar (bijna?) niemand moeite mee zal hebben. Over een aantal jaren zal
dat toch een fantastisch gezicht zijn! Een echt Betuwse toegang tot het dorp. En dan
de nieuwe wijngaard op de hoek. Ze zijn al aardig gegroeid in korte tijd. Wanneer zal
de eerste Hèmerse wijn verkrijgbaar zijn?
Onze eerste reactie op veranderingen komt vast voort uit angst, onzekerheid. Je weet
wat je hebt, niet wat je krijgt. Daarom ben ik fan van de geruststellende uitspraak:
“Het enige dat niet verandert, is dat er altijd iets verandert”. Net als vroeger de rivier
meanderde. En laten we toch blij zijn met de ingrepen die ervoor gezorgd hebben
dat dat nu niet zo is.
-5-