Belevenissen van een nieuwkomer
Van hondenpoep naar gelukkig nieuwjaar
en wat daartussen zit
Eerst wilde ik dit stukje schrijven over de uitslag van het
onderzoek naar het gevoel van veiligheid in onze gemeente. Het
onderzoek is in het voorjaar van 2015 gehouden. De kop boven
het bericht vertelde me dat hondenpoep het grootste ergernis
en veiligheidsprobleem is in onze gemeente. Eerlijk gezegd schoot ik meteen in de
lach. Niet omdat ook ik geen ervaring heb met hondenpoep (verse!!!) tussen mijn
profielzolen en het gore karweitje om dat daar weer uit te peuren. Of nog erger:
het nog niet te weten en dan met de poep onder je schoen in de auto te stappen,
waardoor het goedje aan je pedalen gaat zitten. En de vreselijke stank waar je
vervolgens in opgesloten zit tot je ergens bent waar je het schoon kunt maken. BAH!
Of de pech die je kunt hebben als honden – en hun baasje – jouw stoep hebben
uitgezocht als ideale poepplek. Héél smerig!
Het lachen kwam meer doordat ik graag in een gemeente woon waar dit het
grootste veiligheidsprobleem is. Als je op televisie alle ellende ver weg ziet, dan is er
met hondenpoep zo nu en dan nog wel te leven, zo dacht ik.
Maar in de week van deze uitkomst van het onderzoek waren de aanslagen in Parijs
bij het voetbalstadion, in het theater en bij restaurants. Ineens veranderde het
gevoel van veiligheid in ons deel van de wereld. En toch in ons dorp aan de Waal
leek dat nog steeds ver van ons bed. Vlak daarna kwam het nieuws over de AZC
in Geldermalsen en de rellen waarover iedereen heeft kunnen zien en horen. Nu
veranderden de veiligheidsgevoelens dichtbij heel snel.
En daarna het geweld tegen vrouwen in Oudejaarsnacht in Duitsland …… Wat zou
de uitkomst van het onderzoek nu zijn, vraag ik me af.
Nee, teveel narigheid, teveel onrust en ongerustheid. Te moeilijk en ingewikkeld. Ook
helemaal niet gepast op deze plek. Daar heb ik geen zin in om over te schrijven..
Vanochtend loop ik bij zonsopkomst op de dijk en zie het prachtige winterzonlicht.
Het is zo anders dan het licht in de zomer. Daar kan ik zo intens van genieten. En juist
op de dijk als de zon boven de Waal opkomt, prijs ik me weer gelukkig dat wij hier
zijn komen wonen. En ik neem me voor een keer naar de overkant te gaan om het
verschil te zien als de zon niet boven de Waal opkomt. Hoe anders is het licht dan?
Dat is voor mij de kunst: om naast de ongerustheid en narigheid vooral het goede en
mooie te blijven zien.
Ik wens alle inwoners van dit mooie dorp veel geluk, vreugde en plezier in het
nieuwe jaar,
Kniertje.
-5-