„bransanum“. Áður fyrr voru hundarnir
oft af svo ólíkum týpum og úrslit á
sýningum mjög mismunandi þangað til
það kom kannski eitt gott eintak sem
vann alltaf. Núna er þetta mun jafnara
og margir góðir einstaklingar sem slást
um stigin.
Snætinda Ísafold er sigursælasti
hundur Snætinda-ræktunar.
Hafið þið lent í einhverjum
leiðinlegum atburðum
með got? Ef svo er, hvernig
tókust þið á við það?
Við höfum fengið einn holgóma hvolp
sem var ekki skemmtileg reynsla. Við
áttuðum okkur ekki strax á því hvað var
að og héldum lífi í greyinu í þrjár vikur
en tókum þá ákvörðun um að láta lóga
honum þar sem hann var kominn með
sýkingu í lungu. Það hefði verið mun
betra hefðum við tekið eftir þessu strax
því maður er farinn að tengjast þriggja
vikna hvolpi svo mikið.
Eigið þið einhver góð ráð
til annarra ræktenda?
Eitt sinn sagði þekktur ræktandi að þeir
sem þora ná lengra.
Það hefur verið okkar mottó að fara ekki
eingöngu eftir hefðbundnum leiðum
heldur nota brjóstvitið, hvað okkur þykir
rétt. Skyldleikastuðull og tölustafir á
heilbrigðislista eru eitt en svo er allt hitt
sem skiptir svo miklu máli. Okkur finnst
erfitt að útiloka hund sem greinst hefur
með mjaðmalos en hefur allt sem okkur
vantar, því eins og sumir hafa reynt þá
eru niðurstöður mjaðmamynda ekki
óskeikular. Nú nýlega fór hundur úr
okkar ræktun, sem greindur var með
D-mjaðmir fyrir nokkrum árum síðan, í
aðra myndatöku. Niðurstöðurnar voru
sláandi, fék