24 αφιερωμα summer look
ΤΥΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 21 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014
Ένα μικρό κομμάτι ύφασμα που
προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις!
Το μπικίνι μετράει χρόνια!
Μ
αγιό και έπειτα
μπικίνι. Ένα ρούχο
που
προκάλεσε
πολλές αντιδράσεις σε όλο τον
κόσμο.
Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα είναι το ρούχο που διχάζει.
Το μπικίνι, με την έννοια του ενδύματος που χωρίζεται σε δύο
μέρη, είναι γνωστό από την αρχαιότητα. Ανάλογα ενδύματα συναντάμε
σε
απεικονίσεις
αθλητριών σε αρχαιοελληνικές
υδρίες και τοιχογραφίες.
Είναι γεγονός πια πως η αρχαιολογική σκαπάνη έχει αποκαλύψει ελληνικά μωσαϊκά που
παρουσιάζουν γυναίκες της εποχής να φορούν αντίστοιχα ενδύματα,
ενώ
στη
Ρωμαϊκή
Αυτοκρατορία οι γυναίκες το
έβρισκαν άνετο να επιδίδονται
σε σπορ φορώντας μπικίνι του
καιρού. Παρόλα αυτά, το μπικίνι
εξαφανίστηκε μαγικά και παρέμεινε εκτός κοινής θέας για αιώνες.
Στον 18ο αιώνα, οι γυναίκες κάλυπταν τη γύμνια τους στην παραλία με ειδικά φορέματα
καμωμένα από μαλλί ή φανέλα.
Από το 1850 μέχρι τα τέλη του
αιώνα τα «κοστούμια μπάνιου»,
όπως ονομάζονταν τότε τα γυναικεία μαγιό, ήταν μαύρα μακριά μάλλινα φορέματα με
φουσκωμένα μανίκια. Το κοστούμι μπάνιου πλαισιωνόταν
από ένα είδος εσωρούχου φουφούλας, μαύρες κάλτσες και ειδικά παπούτσια για την παραλία
που ήταν δεμένα με κορδόνια.
Απαραίτητο αξεσουάρ για τις κυρίες της εποχής που είχαν αριστοκρατική καταγωγή ήταν τα
καπέλα. Τo μαγιό έπρεπε να καλύπτει όλο το σώμα για να μην
μαυρίσει από τον ήλιο, καθώς το
μαύρισμα χαλούσε το αριστοκρατικό δέρμα...
Τα μαγιό της δεκαετίας του 1920,
ήταν δυο ειδών - ένα για τις γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, που
ήταν ένα είδος ριχτού φορέματος
από σκληρό ύφασμα και ένα
άλλο που το φορούσαν οι πιο
τολμηρές. Στη δεκαετία του 1930
τα μαγιό εκσυγχρονίζονται, γίνονται λεία στην υφή και πιο
ελαστικά.
Το πρώτο σύγχρονο μπικίνι, σχε-
διασμένο από τον Γάλλο μηχανικό Λουί Ρεάρ, παρουσιάστηκε
στις 5 Ιουλίου του 1946, σε υπαίθρια επίδειξη μόδας στο Παρίσι.
Πήρε το όνομά του από την
Ατόλη Μπικίνι στα νησιά Μάρσαλ, όπου έγιναν οι πρώτες δοκιμές ατομικής βόμβας, με τις
εκρήξεις των οποίων παρομοιάστηκε η έκρηξη ενθουσιασμού
που προκλήθηκε στον ανδρικό
πληθυσμό από τη δημιουργία του
νέου μαγιό.
Στην ουσία, ο Ρεάρ τελειοποίησε
τη δημιουργία ενός άλλου σχεδιαστή, του Ζακ Εν, ο οποίος είχε
παρουσιάσει το δικό του μπικίνι
δύο μήνες νωρίτερα. Το είχε ονομάσει Άτομο, υποδηλώνοντας το
μικροσκοπικό του μέγεθος. Ο
Ρεάρ το έκανε ακόμη μικρότερο,
αλλά το πρόβλημά του ήταν ότι
δεν έβρισκε κανένα μοντέλο που
να τολμά να το φορέσει στην επίδειξη. Τη λύση έδωσε τελικά η
Μισελίν Μπερναρντινί, μία αισθησιακή χορεύτρια που εργαζόταν
στο Καζίνο του Παρισιού.