20 αφιερωμα summer WINe
ΤΥΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 19 ΙΟΥΛΙΟΥ 2014
Γνωρίζοντας το κρασί
Τα οινοποιεία της Ελλάδος και η τέχνη της γευσιγνωσίας
ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΣΚΟΝΔΡΑΝΗ
«Ο
ίνος ο αγαθός δαίμονας.» Έτσι
τον αποκαλούσαν οι
αρχαίοι Έλληνες και μάλλον κάτι
ήξεραν. Αλήθεια, τι να αναφέρει
κανείς πρώτα για το κρασί; Η ιστορία της χώρας μας είναι βαθιά συνδεδεμένη με την ιστορία του
κρασιού. Το αγαπημένο ποτό των
αρχαίων Ελλήνων το οποίο το δοξάσανε και μας το έδωσαν κληρονομιά,
κατόρθωσε
να
συμπεριλαμβάνεται στα έξι βασικά
στοιχεία της διατροφής μας μαζί με
το νερό, το αλάτι, το λάδι, τα
όσπρια και τα δημητριακά, εξ ου
και συνδέθηκε στενά με την θρησκεία και την κουλτούρα μας.
Σύμφωνα με τις αφηγηματικές
πηγές της αρχαιότητας, οι πρόγονοί μας ήταν αυτό που λέμε και σήμερα social drinkers (κοινωνικοί
πότες), με τα περίφημα συμπόσια
ή αλλιώς «ευωχίες» να περιλαμβάνουν μουσική, χορούς, θεάματα,
παιχνίδια, συζητήσεις και φυσικά
χοές προς τους θεούς και ιδιαίτερα
τον θεό του κρασιού, το Διόνυσο.
Οι περισσότεροι οίνοι της αρχαιότητας ήταν δυνατοί σε αλκοολικούς βαθμούς και περιλάμβαναν
πολλά είδη: ροζέ, λευκό, κόκκινο.
Το να πιει κανείς ανέρωτο οίνο θεωρείτο συνήθεια βαρβάρων και
απολίτιστων λαών.
Το επίσημο τελετουργικό ενός
συμποσίου συντόνιζε ο «συμποσιάρχης», κάτι σαν τον προϊστάμενο των οινοχόων, ο οποίος
επέβλεπε τόσο το νέρωμα του
οίνου όσο και την αναλογία του, η
οποία ήταν συνήθως 1 προς 3 (τρία
μέρη νερού για ένα μέρος οίνου).
Αυτή ακριβώς η «κράσις», η ανάμιξη δηλαδή του νερού με οίνο η
οποία γινόταν σε κρατήρες (μεγάλα κεραμικά αγγεία) οδήγησε
διαμέσου των αιώνων στο να φτάσει η λέξη «κρασί» σ’ εμάς. Θα
πρέπει να αναφέρουμε ότι η αποφυγή της μέθης και η διασκέδαση
μέσα σε ένα πολιτισμένο πλαίσιο
ήταν για τους αρχαίους σημαντική
υπόθεση, αφού η μέθη μπορούσε
να οδηγήσει τον άνθρωπο σε εξευτελιστική συμπεριφορά, όταν
ασφαλώς δεν ήταν επιβεβλημένη ή
αναμενόμενη, όπως στο πλαίσιο
βακχικών περιστάσεων.
Τα τελευταία χρόνια το ελληνικό
κρασί δειλά -δειλά αρχίζει και αποκτά μια περίοπτη θέση στον παγκόσμιο χάρτη και όλο και πιο πολύ
εμφανίζεται σε λίστες κρασιών σημαντικών και γνωστών εστιατορίων και bars ανά την υφήλιο. Το
στοιχείο που συνέβαλε σημαντικά
στη διαμόρφωση του ελληνικού
αμπελώνα και των ελληνικών κρασιών είναι η γεωγραφία της χώρας
η οποία ευνόησε την δημιουργία
μικρών ανεξάρτητων αμπελώνων
μέσα σε ένα ιδιαίτερο οικοσύστημα
με πολλές αποκλειστικά ελληνικές
ιδιομορφίες. Συνολικά υπάρχουν
πάνω από 300 γηγενείς ποικιλίες,
πολλές από τις οποίες ανάγονται
στην αρχαία Ελλάδα.
Τα οινοποιεία της Ελλάδας:
Achaia Clauss Ποιοτική Οινοποίηση
ΑΕ
Cavino
Nico Lazaridi
GENTILINI
Mediterra Οινοποιητική
Nico Lazaridi (Μακεδών)
SantoWines
Αλεξάκης
Αμπελώνας Καμκούτη
Αμπελώνες Αντωνόπουλου
Αργατία
Γαία Οινοποιητική (Νεμέα)
Γαία Οινοποιητική (Σαντορίνη)
Εκλεκτοί Οίνοι Αφιανέ
Ελληνικά Κελλάρια Οίνων (Κρήτη)
Ελληνικά Κελλάρια Οίνων (Μαντίνεια)
Ελληνικά Κελλάρια Οίνων (Μαρκόπουλο)
Ελληνικά κελλάρια Οίνων (Νεμέα)
Ελληνικά κελλάρια Οίνων (Ριτσώνα)
Ένωση Οινοποιητκών Συνεταιρισμών Σάμου
Ιδαία Οινοποιητική
Καμάρα Κτήμα Κιουτσούκη
Καμπάς Οινοποιητική
Κίκονες
Κτήμα «Τέχνη Οίνου»
Κτήμα Αβαντίς
Κτήμα Άλφα
Κτήμα Αρβανιτίδη
Κτήμα Αργυρού
Κτήμα Βασιλείου
Κτήμα Βιβλία Χώρα
Κτήμα Γεροβασιλείου
Κτήμα Θεοδωρακάκου
Κτήμα Καρυδά
Κτήμα Κυρ-Γιάννη (Αμύνταιο)
Κτήμα Κυρ-