Το Kiddle.co είναι μια μηχανή αναζήτησης που προσφέρεται για χρήστες μικρότερης ηλικίας και χρησιμοποιεί τον αλγόριθμο Google safe search, χωρίς, όμως, να ανήκει στην Google. Στόχος της μηχανής είναι να αποτραπεί η επαφή των παιδιών με «περίεργο» περιεχόμενο στο διαδίκτυο, ενώ οι περιορισμοί στις αναζητήσεις μπορούν να γίνουν πιο αυστηροί εφόσον οι γονείς το επιθυμούν. Επίσης, το Kiddle δεν συλλέγει προσωπικές πληροφορίες, το ιστορικό διαγράφεται σε 24 ώρες, ενώ τα αποτελέσματα παρουσιάζονται με συγκεκριμένο τρόπο.
Συγκεκριμένα, στις πρώτες θέσεις των αποτελεσμάτων αναζήτησης τοποθετούνται ιστοσελίδες που απευθύνονται σε παιδιά και που έχουν ελεγχθεί από τους υπαλλήλους της Kiddle, ως οι πιο κατάλληλες, χωρίς όμως το ευρύ κοινό να γνωρίζει τα κριτήρια επιλογής. Στη συνέχεια, βρίσκεται το περιεχόμενο που δεν έχει δημιουργηθεί για τα παιδιά, αλλά είναι κατάλληλο, σύμφωνα, πάλι, με την Kiddle, και, τέλος, εμφανίζονται ιστότοποι που απευθύνονται σε ενήλικες, αλλά έχουν ελεγχθεί από τον αλγόριθμο Google Safe Search.
Το ζήτημα που τίθεται, όμως, γι’ αυτήν την μηχανή αναζήτησης αφορά το τι κρίνεται κατάλληλο για τα παιδιά και τι όχι. Για παράδειγμα, είναι λογικό να θεωρούνται ακατάλληλα τα πορνογραφικά sites, αλλά μπορεί να θεωρηθεί ακατάλληλο ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης, στο οποίο μπορεί να υπάρξει παραπλήσια δραστηριότητα; Μια μηχανή αναζήτησης για παιδιά θα έπρεπε να έχει διαφημίσεις; Σε μια μικρή περιήγηση, θα δει κανείς ότι οι διαφημίσεις είναι εξίσου πολλές, με μια οποιαδήποτε άλλη μηχανή αναζήτησης. Είναι κατάλληλο, λοιπόν, για το Kiddle, να καλλιεργούνται (υπέρ-)καταναλωτικές συμπεριφορές από την παιδική ηλικία; Μήπως, επομένως, το Kiddle, είναι μια ακόμη μηχανή αναζήτησης ταγμένη σε καπιταλιστικές πρακτικές, με μόνη διαφορά ότι στοχεύει να δημιουργήσει καταναλωτές-πελάτες με τα χαρακτηριστικά που θέλει ή χρειάζεται η αγορά του μέλλοντος για να λειτουργήσει;
Σε ένα άλλο μήκος κύματος, το Kiddle, το 2016, σύμφωνα με το BBC, δεν επέτρεπε να εμφανιστούν αποτελέσματα σε λέξεις όπως “gay”, “lesbian”, “transgender”. Γιατί να κρίνονται ακατάλληλες τέτοιες αναζητήσεις για καταστάσεις που αν μη τι άλλο είναι καθημερινότητα; Μήπως δεν θεωρείται «φυσιολογικό» ένα παιδί να έχει απορίες για τις διαφορετικές ταυτότητες και σεξουαλικές προτιμήσεις; Προσωπικά, θεωρώ ότι μια μηχανή αναζήτησης για παιδιά θα πρέπει να αποφεύγει πουριτανικές πρακτικές, και στόχος θα πρέπει να είναι μια ολοκληρωμένη και όχι βίαιη διαπαιδαγώγηση. Ένα παιδί μπορεί να έχει επαφή με τις διαφορετικές σεξουαλικές ταυτότητες χωρίς αυτή να είναι πρόστυχη, εάν αυτός ήταν ο λόγος του περιορισμού. Μια ανύπαρκτη επαφή, που μπορεί να προκληθεί από την κρίση τέτοιων αναζητήσεων ως ακατάλληλων, μπορεί εν τέλει να μεταφερθεί και στην κοινωνία για παράδειγμα με την μη ανοχή στις διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις, ή γενικότερα στη διαφορετικότητα.
Πηγή: https://www.gloucestershirelive.co.uk/news/uk-world-news/kiddle-google-momo-online-safety-2590432
Η μηχανή αναζήτησης για Παιδιά
Βασιλική Πούλου
aφιέρωμα:
Πληροφοριακή
Διαμεσολάβηση