Ενότητα: Ρητορική Μίσους
Examining Trolls and
Polarization with a Retweet Network
Το διαδικτυακό trolling αποτελεί ένα φαινόμενο που πλέον υφίσταται σε όλες τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και γενικότερα σε ποικίλα διαδικτυακά περιβάλλοντα. Ο ορισμός που δίνεται στον όρο «internet trolling» είναι η διαδικασία κατά την οποία ένας χρήστης προκαλεί επίτηδες αναστάτωση σε ένα πεδίο προκειμένου να επιφέρει τις έντονες αντιδράσεις των υπόλοιπων χρηστών μέσω της χρήσης έντονης και υβριστικής γλώσσας, ακραίων απόψεων κ.α.
Στο μιντιακό πεδίο, και κυρίως στο πεδίο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχουν εδραιωθεί όροι όπως «Filter bubbles», «Echo chambers» και «political homophily», οι οποίοι περιγράφουν ακριβώς τη συνθήκη στην οποία οι χρήστες απομονώνουν τον εαυτό τους από αντίθετες απόψεις, δημιουργούν και συμμετέχουν σε δίκτυα πληροφόρησης με ομοϊδεάτες, με αποτέλεσμα να αναπαράγουν και να ενισχύουν υπάρχουσες κοσμοθεωρίες.
Δεδομένης της κατάστασης που επικρατεί, λοιπόν, πραγματοποιήθηκε έρευνα από τους Leo G. Stewart, Ahmer Arif και της Kate Starbird του πανεπιστημίου της Γουάσινγκτον προκειμένου να εξεταστεί η σχέση ανάμεσα σε πρακτικές των διαδικτυακών troll και στην πολιτική ομοιοφιλία. Πιο συγκεκριμένα, με αφορμή την δημοσίευση από το Twitter λίστας με 2.752 λογαριασμούς που σχετίζονταν με την ρωσική προπαγάνδα στο πλαίσιο των Προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ το 2016, οι ερευνητές θεώρησαν ότι μπορούσαν να καλύψουν το κενό που υπάρχει στον χώρο της έρευνας εξετάζοντας τον ρόλο του trolling σε φυλετικά θέματα και θέματα που αφορούν περιστατικά με πυροβολισμούς στις ΗΠΑ.
Οι διαφορές ανάμεσα στις δύο κατηγορίες προέκυψαν από την ανάλυση των 10 κορυφαίων hashtag στις περιγραφές των λογαριασμών, των 5 περισσότερο retweeted λογαριασμών και τέλος των 10 πιο ακολουθούμενων λογαριασμών. Τέλος, εξετάστηκαν οι λογαριασμοί που σχετίζονται με την η Υπηρεσία Διαδικτυακών Ερευνών της Ρωσίας (IRA-RU), η οποία αναγνωρίζεται ως υπηρεσία που λειτουργεί ψεύτικους λογαριασμούς social media προκειμένου να προκαλέσει αντιπαραθέσεις και αναστάτωση.
Ύστερα από την επεξεργασία των δεδομένων προέκυψαν δύο μεγάλες κατηγορίες που αποτελούνται από το 48,5% και το 43,2% των λογαριασμών (από τους 22.020 στους οποίους κατέληξαν οι ερευνητές). Εντός αυτών υπάρχουν και μικρότερες κατηγορίες. Και στις δύο υπάρχει χρήση hashtag στην περιγραφή των χρηστών (περίπου το 32,9% σε κάθε κατηγορία).
Η ομάδα που κλίνει προς τα αριστερά έχει ελαφρώς περισσότερους λογαριασμούς ωστόσο τα ποσοστά χρήσης των κορυφαίων hashtag είναι πολύ χαμηλότερα από αυτά της ομάδας που κλίνει προς τα δεξιά. Το ίδιο ισχύει και για τους λογαριασμούς που έχουν δεχτεί τα περισσότερα retweets.
Η έρευνα διεξήχθη σε διάστημα εννέα μηνών (31 Δεκεμβρίου 2015 – 5 Οκτωβρίου 2016). Συλλέχθηκαν πάνω από 58.000.000 δημόσια tweets που εμπεριείχαν λέξεις που σχετίζονταν με τους πυροβολισμούς μέσω του Twitter Streaming API. Μέσω φίλτρων περιορίστηκε αυτό το δείγμα σε 248.719 από περίπου 160.000 λογαριασμούς στο οποίο εντοπίστηκε τουλάχιστον μία αναφορά στα: «BlackLivesMatter», «BlueLivesMatter», ή «AllLivesMatter». Μετά από περαιτέρω επεξεργασία δημιουργήθηκαν και άλλες υποκατηγορίες, καταλήγοντας σε δείγμα 22.020 λογαριασμών.
Εν τέλει η ανάλυση επικεντρώθηκε σε δύο κοινότητες που σχηματίστηκαν από την επεξεργασία των κορυφών του δείγματος.