Ο κρατικός κυβερνοπόλεμος ξεκίνησε με την ύπουλη χρήση του διαδικτύου από διάφορα κράτη έτσι ώστε να σαμποτάρουν κάποιες ενέργειες άλλων κρατών ή να γίνουν γνωστές μυστικές πληροφορίες. Όταν τα κράτη- θύματα τέτοιων ενεργειών αποφάσισαν να ανταποδώσουν με παρόμοιες πρακτικές, ξέσπασε ένας "πόλεμος" μεταξύ κρατών για πληροφορίες και προσωπικά δεδομένα μέσω του διαδικτύου.
Η Karpesky labs, εταιρεία κυβερνοασφάλειας, έφερε στην επιφάνεια ένα κακόβουλο λογισμικό ονόματι Stuxnet το οποίο χρησιμοποιήθηκε από τον αμερικανικό στρατό προκειμένου να αχρηστεύσει τις υποδομές του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος, ενώ παράλληλα διέρρεε πληροφορίες από κρατικές υπηρεσίες 49 διαφορετικών κρατών. Η ύπαρξη του Stuxnet αποδεικνύει ότι ένα λογισμικό μπορεί να φέρει σε τέλμα μέχρι και βιομηχανικές εγκαταστάσεις.
Τα κακόβουλα λογισμικά που είναι γνωστά φτάνουν μόλις στο 0.1% των λογισμικών τέτοιου τύπου. Κύρια ένδειξη για να βρεθεί η προέλευση ενός τέτοιου λογισμικού είναι το πόσο πολύπλοκο και περίτεχνο είναι, καθώς απλοί κυβερνοεγκληματίες δεν έχουν τα μέσα για να χτίσουν ένα malware τέτοιου βεληνεκούς. Επίσης, μπορεί να φανεί από τους σκοπούς του και από το αν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Συνήθως, έτσι, οι εταιρείες κυβερνοασφάλειας βρίσκουν αν ένα malware έχει κρατική προέλευση.
Τα κράτη κάνουν κι από μόνα τους τέτοιου είδους έρευνες προσπαθώντας παράλληλα να χρησιμοποιήσουν τις μεθόδους των εχθρών τους προς όφελος τους. Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα μπορούσε να θεωρηθεί μάταιο καθώς η πρόοδος των λογισμικών κάθε κράτους θα γίνεται παράλληλα με αποτέλεσμα κανένα κράτος να μην μπορεί να επιβληθεί σε κάποιο άλλο. Είναι ένα ατελείωτο κυνήγι στο οποίο η μία πλευρά αντιγράφει την άλλη δίχως κάποια κατάληξη. Επιπλέον, η κυβερνοτρομοκρατία έχει επωφεληθεί επικίνδυνα από κρατικά malware. Αν και, όπως αναφέρεται, δεν μπορούν να αποτελέσουν κάποια σημαντική απειλή σε κάποια κυβέρνηση καθώς όλα αυτά τα λογισμικά αναπαράγονται και κάθε πλευρά καταλήγει να έχει λογισμικό ισάξιο με του αντιπάλου.
Ο Stefan Tanase, στέλεχος της εταιρείας Karspesky, συμβουλεύει τους χρήστες του διαδικτύου να ενημερώνουν όλα τα προγράμματα τους με τις πιο πρόσφατες εκδόσεις, έτσι ώστε να αποφευχθούν οι "μολύνσεις ". Αν και με την ταχύτατη εξέλιξη της τεχνολογίας, τίθεται το ερώτημα του αν αυτό μπορεί, πλέον, να προστατέψει. Υπάρχει επίσης πληθώρα ψεύτικων λογαριασμών και ιστοσελίδων οι οποίες μπορεί να περιέχουν κακόβουλα λογισμικά.
Πλέον η ψηφιακή εποχή έχει φτάσει σε σημείο που οι κοινοί χρήστες του διαδικτύου θεωρούνται απλά παράπλευρες απώλειες στο παιχνίδι του κυβερνοπολέμου, καθώς μια κρατική εταιρεία ίσως να μπορεί να επιβιώσει μια μεγάλη ψηφιακή επίθεση, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει και για έναν καθημερινό υπολογιστή ενός απλού πολίτη.
Πηγές:https://www.kathimerini.gr/795899/article/texnologia/diadiktyo/pagkosmios-kyvernopolemos
Αλκμήνη Μπιστίνα