Εμπειρίες πρώην και νυν εργαζομένων στην εταιρεία Amazon
Ξεχάστε αυτά που ξέρατε
Αφιέρωμα:
Ψηφιακή εργασία
Η ψηφιακή επανάσταση έχει προκαλέσει αλλαγές και προσαρμογές σε τομείς που αφορούν τόσο στην παραγωγή, όσο και στην κατανάλωση της πληροφορίας. Ως εκ τούτου, σημαντικές μεταβολές έχει υποστεί και η εργασία σε επικοινωνιακούς οργανισμούς. Κατά καιρούς, έχουν δημοσιευθεί διάφορες φήμες σχετικά με το εργασιακό πε-
ριβάλλον σε μεγάλες εταιρείες, όπως Google και Facebook. Οι σκληρές συνθήκες εργασίας έχουν αμφισβητηθεί από ανώτερα στελέχη τους. Oι Kantor & Streitfeld (2015), σε άρθρο τους στους New York Times καταγράφουν τις εμπειρίες πρώην και νυν εργαζομένων στην Amazon, μια από τις 5 εταιρείες κολοσσούς που αποτελούν τις GAFAM. Οι αναφορές των υπαλλήλων έρχονται να επιβεβαιώσουν τις φήμες γύρω από το καθεστώς εργασίας. Συγκεκριμένα, η Amazon ακολουθεί μια αυστηρή στρατηγική που αποτελείται από 14 κανόνες οι οποίοι εφαρμόζονται σε όλα τα επίπεδα της εταιρείας.
Οι μαρτυρίες αναφέρονται, μεταξύ άλλων, σε ηλεκτρονικά μηνύματα προς τους εργαζομένους σε μεταμεσονύχτιες ώρες, σε απολύσεις υπαλλήλων λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας και σε άνιση μεταχείριση των γυναικών. Για παράδειγμα, πολλές γυναίκες που επέλεξαν να γίνουν μητέρες, δε θεωρούνται επαρκείς και πιστεύεται ότι η μητρότητα τις κάνει λιγότερο αποτελεσματικές στις απαιτήσεις της Amazon. Ακόμη, η εταιρεία προτιμά εργαζομένους μικρότερων ηλικιών, παραγκωνίζοντας τους μεγαλύτερους με την πρόφαση ότι δεν είναι αρκετά δημιουργικοί. Διαφαίνεται, λοιπόν, ότι πίσω από τη «λάμψη» και την εξαιρετική υποδομή, κρύβεται μια πτυχή που πολλές φορές δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν όταν συζητάμε για τα συγκεκριμένα θέματα. Η φιλοσοφία «Do more for less money», καθιστά τους εργαζομένους στους επικοινωνιακούς οργανισμούς τέτοιας εμβέλειας, σύγχρονους σκλάβους. Επί της ουσίας, οι υπάλληλοι ζουν για να δουλεύουν, σε ένα καθεστώς που τους ωθεί στα άκρα ή τον εθισμό. Ένας εργαζόμενος λέει: «It’s the greatest place I hate to work».
Είναι σαφές ότι το περιβάλλον στο οποίο εργάζονται έχει πολλές επιπτώσεις στην προσωπική τους ζωή. Αμφισβητούμε, βέβαια, ότι υπάρχει χρόνος για προσωπική ζωή από τη στιγμή που οι εργαζόμενοι δουλεύουν 80 ώρες την εβδομάδα. Οι συνέπειες είναι, προφανώς, κατά βάση ψυχολογικές. Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να θεωρείται αδυναμία εκ μέρους της διεύθυνσης το ότι ένας εργαζόμενος δεν μπορεί να δίνει το 100% των δυνατοτήτων του και τις 80 ώρες της εβδομάδας.
Ανακεφαλαιώνοντας, η ιλιγγιώδης ταχύτητα με την οποία αναπτύσσονται τα ψηφιακά μέσα, απαιτεί εγρήγορση τόσο από τις εταιρείες όσο και από τους εργαζομένους. Οι αλλαγές στη φύση της δουλειάς τους, δεν τους επιτρέπει να έχουν μια αξιοπρεπή καθημερινότητα. Πιθανότατα, οι απαιτήσεις των προϊσταμένων πρόκειται να αυξηθούν ακόμη περισσότερο, καθώς αναπτύσσονται οι νέες τεχνολογίες. Σίγουρα, οι απολαβές των υπαλλήλων δεν ανταποκρίνονται στο φόρτο εργασίας τους και το χάσμα αναμένεται να οξυνθεί. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να προστατεύσει τους εργαζομένους και να εξασφαλίσει καλύτερες συνθήκες εργασίας γι’ αυτούς;
Πηγή: Kantor, J., & Streitfeld, D. (2015). Inside Amazon: Wrestling Big Ideas in a Bruising Workplace. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2019 από: https://www.nytimes.com/2015/08/16/technology/inside-amazon-wrestling-big-ideas-in-a-bruising-workplace.html
Πολύκαρπος Θωμά