ρώτα απ 'όλα, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την επίσκεψη ιστοσελίδα, το blog και τώρα το περιοδικό μας.
Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι σαρκαστικός ή ειρωνικός, αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι η μαγεία της ψυχολογίαςείναι σε πράγματα που δεν ξέρουμε. Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ της στρατηγικής χρήσης που θα βοηθήσει να βρούμε φιλανθρωπικούς σκοπούς μας.
Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από τον πόλεμο, τα χρήματα, τον ανταγωνισμό, το άγχος και πολύμορφες πραγματικότητες, το πέρασμα της σκέψης μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικά συναισθηματικό. Αλλά όλα αυτά, δεν πρέπει να μας μεταμορφώνουν σε αγοραφοβικούς ή υπερ-καταναλωτικές προσωπικότητες, που καταναλώνουν μόνο τα συναισθήματα ή τις σχέσεις σαν να είναι σνακ. Ίσως ... αυτός είναι ο λόγος που πολλές δραματικές ταινίες ζόμπι πρωτοπαράχθησαν αυτή την εποχή. Αλλά αυτό δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Σε αυτή την εποχή, υπάρχουν ήδη τα ζόμπι. Είναι σαν μια πανδημία. Τους βλέπω παντού ... Δεν έχουν συναισθήματα, είναι ακριβώς σε μια εγρήγορση ... Πρέπει να βιαστούν να τελειώσουν το σχολείο, σπεύδουν να τελειώσουν το πανεπιστήμιο, βιασύνη να βρουν μια θέση εργασίας, βιασύνη για να αγοράσουν ένα αυτοκίνητο, βιασύνη για να αγοράσουν ένα σπίτι, βιασύνη για να αγοράσουν μια γυναίκα ... Αθλητές, ακαδημαϊκοί, πολιτικοί, ηθοποιοί, δασκάλοι, φοιτητές, συνταξιούχοι ... όλοι ζουν της πανδημίας που ονομάζεται «απόλαυση». Δεν υπάρχουν συναισθήματα της ευτυχίας, ή τα συναισθήματα της αγάπης, όλα γίνονται για «απόλαυση».
Μου θυμίζει την αντίστροφη θεωρία του Επίκουρου, "Ευχαρίστηση είναι η απουσία του πόνου». Αυτό Έλληνας φιλόσοφος που έζησε περίπου 2400 χρόνια πριν από (341 π.Χ.), πιστεύεται ότι η ευχαρίστηση είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή. Όμως, στη διδακτική θεωρία του, εάν κάποιος θέλει να νοιώσει τη χαρά, θα πρέπει να μειώσει τις επιθυμίες του και να μην καταναλώνει όλο και περισσότερο σαν όλους σε αυτήν την εποχή.
Στον επίλογό μου έχω μόνο μια ερώτηση ρητορική για εσάς:
«Φαντάσου όλους τους στόχους της ζωής σου. Όλους του στόχους που πετύχες. Όλους τους στόχους που θέλεις να επιτύχεις. Δεν έχει σημασία αν καταφέρες ή όχι, δεν έχει σημασία αν αισθάνθηκες την ευχαρίστηση όταν τα καταφές. Τώρα, απλά σκέψου για όλες τις αγχωτικές ώρες που δαπανώνται για την επίτευξη των στόχων αυτών. Αυτή είναι η ζωή σας. Πάω στοίχημα ότι έχεις ήδη δαπανήσει το 80% της ψυχοπιεστικής ζωή σου, για 20% ευχαρίστηση. Αλλά .. αν αυτοί οι στόχοι, αυτά τα συναισθήματα της ευχαρίστησης, ήταν τα συναισθήματα της πραγματικής ευτυχίας, γιατί ξεχάσες να είσαι ευτυχισμένος; Ίσως επειδή αυτοί οι στόχο,ι που εσύ πιεστήκες για να επιτεύξειςν, δεν το αξίζουν. Ίσως θα πρέπει να σκεφτείς καλύτερα
τι σε κάνει ευτυχισμένο ...
Ίσως πρέπει να καταλάβεις ότι είσαι ήδη ευτυχισμένος , μην αφήνεις τις απολαύσεις να βασανίζουν τη ζωή σου. Ίσως μια μέρα θα σε δω τριγύρω και θα είμαι ευτυχής να δω ένα ανθρώπινο ον με αισθήματα ... αυτά τα ζόμπι είναι τόσο βαρετά! "
Psychologized
Π
Psychologized /
magazine
Ψυχολόγος
MBPsS/MCIP
3