Przegląd Archiwalno-Historyczny | Page 50

50 Monika Nawrocka-Theus
duchy ” 40 . Niewątpliwie pobyt Żelazowskiego w Poznaniu wpłynął decydująco na podniesienie poziomu artystycznego Teatru Polskiego . Owocem jego pracy był okres ambitnego repertuaru , wybitnej reżyserii i dobrego aktorstwa . Okres jego współdyrekcji z Bolesławem Szczurkiewiczem wydziela się z historii teatru jako jeden z najciekawszych artystycznie w historii teatru . Współdyrekcja Żelazowskiego i Szczurkiewicza trwała przez cztery sezony : 1920 / 21-1923 / 24 . W 1924 r . Żelazowski opuścił Poznań , aby objąć dyrekcję Teatru Narodowego w Warszawie 41 .
Kolejną zmianą w działalności Teatru Polskiego w pierwszych latach w wolnej Polsce była zmiana jego administracyjnego statusu .
Teatr Polski tylko przez półtora roku działał jako prywatne przedsiębiorstwo zarządzane przez Spółkę Akcyjną Teatr Polski w Ogrodzie Potockiego w Poznaniu , w której imieniu dyrektor Szczurkiewicz sprawował kierownictwo od 20 sierpnia 1918 r .
Po zakończeniu sezonu 1918 / 19 dyrekcja zdecydowała się na otwarcie w Teatrze Polskim działu operetkowego . Stworzono nowy , odrębny zespół operetkowy , do którego zaangażowano „ szereg znanych sił artystycznych i cały zespół chórowy ”. Kierownictwo nad nim objął Feliks Kochański – „ znany kapelmistrz ”. W związku z tym powiększono orkiestrę do 26 osób . Sezon operetkowy otwarto 14 sierpnia 1919 r . przedstawieniem Polska krew Oskara Nedbala , które zgromadziło liczną publiczność 42 . Inauguracja sezonu dramatycznego nastąpiła w dwa tygodnie później , 28 sierpnia , wystawieniem komedii Aleksandra Fredry Damy i huzary . Wprowadzenie działu operetkowego w teatrze podyktowane było względami finansowymi . Przedstawienia operetkowe gromadziły zawsze liczną publiczność i długo nie schodziły z afisza , zasilając kasę teatru . Wraz z rozpoczęciem nowego sezonu wprowadzono kolejną podwyżkę biletów o pięćdziesiąt proc ., motywując ją podwyższeniem pensji i gaż personału teatralnego oraz wzrostem kosztów eksploatacji 43 . Nie zakończyło to jednak kłopotów finansowych Teatru Polskiego w sezonie 1919 / 20 . W pierwszych miesiącach roku 1920 w prasie pojawiły się informacje świadczące o złym stanie finansowym teatru . W lutym wybuchł strajk orkiestry teatralnej z powodu niskiej gaży miesięcznej . Nawet redakcja „ Kuriera Poznańskiego ” życzyła jej członkom polepszenia warunków bytu 44 . Kilka dni później podczas posiedzenia Rady Miejskiej odrzucono „ wniosek artystów Teatru Polskiego o zwolnieniu tegoż teatru od wyższych podatków ” 45 . Strajk orkiestry po dwóch dniach , „ po wzajemnych ustępstwach ” został zakończo-
40 „ Kurier Poznański ” 1922 , nr 27 , s . 3 .
41 „ Kronika Miasta Poznania ” 1924 , r . II , nr 7 / 8 , s . 159 .
42 „ Kurier Poznański ” 1919 , nr 178 , 199 , s . nlb .
43 „ Kurier Poznański ” 1919 , nr 181 , s . nlb .
44 „ Kurier Poznański ” 1920 , nr 39 , s . nlb .
45 „ Kurier Poznański ” 1920 , nr 42 , s . nlb .