296 Recenzje i omówienia
Właściwie wykonane opisy posiadają pieczęcie cechowe . Warto podkreślić , że autorzy starali się nazwać wszystkie narzędzia rzemieślnicze znajdujące się w polach pieczęci . Pieczęcie , w których godła cechowe położono na tarczy herbowej , poddano blazonowaniu ( np . nr 554 ).
Pieczęcie władz wiejskich zawierające przekaz ikonograficzny zawsze , podobnie jak pieczęcie miejskie , poddano procesowi blazonowania . Autorzy mieli problem z identyfikacją niektórych przedmiotów ( nr 112 , 121 ).
W przedostatnim polu formularza opisu autorzy umieszczali informacje o ważniejszych wzmiankowaniach typariusza odcisków pieczęci wykonanych przy jego użyciu . W przypadku pieczęci parafii pw . św . Stanisława B . M . w Buku ( nr 24 ) odnotowano nawet brak wspomnienia o niej w artykule opisującym dorobek znanego poznańskiego pieczętarza Fryderyka Belowa .
Ostatnie pole formularza opisu zajmują uwagi . Umieszczano w nich bliższe informacje dotyczące : dysponenta pieczęci , jej producenta 90 , szczegółów typariusza lub cytat z karty inwentarzowej dotyczący momentu przekazania artefaktu do poznańskiego archiwum . W kilku przypadkach w tym miejscu pojawił się naukowy komentarz dotyczący dyskusji nad pieczęcią ( nr 71 , 313 , 610 ). W przypadku 74 typariuszy ( 10,14 proc .) w tej części znalazła się informacja o ich datowaniu .
V . Podsumowanie Reasumując , należy zauważyć , że mamy do czynienia z bardzo znaczącym , pionierskim dziełem w dorobku polskiej sfragistyki . Próżno szukać w nim
90 Wykonanie przez Belowa wykazano w przypadku sześciu pieczęci . Naturalnie , najciekawsze jest to w przypadku pieczęci Komisarza Okręgowego z czasów Wiosny Ludów . Trudno powiedzieć , z czego może wynikać to przekonanie . Pieczęć nie jest sygnowana jego nazwiskiem . Gdyby była ona wykonana przez wybitnego rzemieślnika , byłaby to najstarsza znana pieczęć jego autorstwa . W celu zweryfikowania tej tezy , spróbuję wykorzystać dwie metody : porównawczą i biograficzną . Porównując pieczęć powstańczego komisarza z innymi znanymi typariuszami autorstwa Belowa , można dojść do ciekawych wniosków . W jego warsztacie zawsze umieszczano na rancie matrycy znak ułatwiający właściwe przyłożenie pieczęci . We wszystkich znanych literaturze przypadkach było to wcięcie , a nie rozetka jak na powstańczym typariuszu . Znajduje się na nim również charakterystyczny dywizor – gwiazda sześciopromienna . Puncy do jej wybicia nie użyto na innych pieczęciach . Omawiany typariusz został wykonany przy użyciu bardzo podobnych punc , co pieczęć parafii w Buku ( nr 24 ). Z innymi wklęsłorytymi pieczęciami da się wskazać podobieństwa i różnice . Ciekawe wnioski da się wysnuć z lektury życiorysu Belowa . W 1845 r . prowadził on już własny zakład pieczętarski , więc miał możliwość wykonania omawianego tłoka . Wykonanie go byłoby koronnym argumentem na poparcie przekazu rodzinnego o wzięciu przez pieczętarza udziału w Wiośnie Ludów . Jeżeli pieczęć jest związana z tym zrywem niepodległościowym ( a nie powstaniem listopadowym (?)), to musiała być wykonana w jednym z dwóch poznańskich zakładów pieczętarskich . Wybór Belowa , Niemca sympatyzującego z Polakami , wydaje się możliwy . Z pewnością typariusz ten wymaga pogłębionej analizy ( E . Majkowski , Fryderyk Wilhelm Below . Pieczętarz i medalier poznański , patrjota Polski , „ Kronika Miasta Poznania ” 1936 , nr 3 , s . 263-275 ).