18 Paulina Grobelna-Mazurek
nie powinno budzić większych kontrowersji , ponieważ od 1613 r . nie przeprowadzono rewizji skryptów i przywilejów , które , zgodnie z ustaleniami Abdona Kłodzińskiego , przechowywane były wówczas w ogromnym nieporządku ze względu na spustoszenie skarbca w czasie potopu szwedzkiego 40 . Uchwalona dwa lata później reasumpcja tejże konstytucji , w obliczu niewywiązania się przez komisję rewidującą archiwum z powierzonego jej zadania , wyznaczyła – o czym była mowa – posłów małopolskich do przewiezienia zasobu do Warszawy i tam dopiero przeprowadzenia inwentaryzacji . Tym komisarzom właśnie „ za pracy i fatygi podięte Wielmożny Podskarbi Wielki Koronny z prowentów ordinaryinych salaria obmyśli ” 41 . Zarządzona aktem konfederacji generalnej 1764 r . rewizja skarbu i archiwum miała zostać przeprowadzona w Krakowie , jednak dopiero po sporządzeniu inwentarza dokumentów , które „ secundum resultata senatus consiliorum 1739 , 1748 et 1755 dokumenta niektóre , y złożone iedne in archivo skarbu Królewskiego dóbr stołowych , drugie in archivo skarbu Koronnego , podług summaryuszów spisanych zrewidują , summaryusze tychże sprowadzonych tu dokumentów , do Krakowa dla weryfikacji zawiozą , a po uczynionej rewizji też kleynoty at archivum Regni W . Podskarbiemu W . Koronnemu na tym Seymie ustanowionej z inwentarzami y regestrami podadzą ” 42 . Samo spisanie nowych inwentarzy lub weryfikację starych komisja powinna powierzyć wyznaczonym według własnego uznania osobom , którym za wykonaną pracę miała wypłacić odpowiednią sumę pieniędzy 43 .
Rekompensata finansowa przysługiwała także tym , którzy w obawie przed niebezpieczeństwem ukryli i na własny koszt przechowywali wywiezione z Wawelu klejnoty koronne . Nagrodę za depozyt miały przyznać bp . Stanisławowi Szembekowi i , po jego śmierci , także jego sukcesorom , komisje z lat 1703 44 oraz 1726 45 .
Wydaje się jednak , że komisarze oddelegowani do Krakowa nie otrzymywali wynagrodzenia pieniężnego za wykonaną przez siebie pracę inwentaryzacyjną , a nałożone na nich obowiązki , ze względu na rangę podejmowanego przedsięwzięcia , wykonywali pro publico bono . Zgromadzone inwentarze nie dostarczają żadnych informacji na temat ewentualnego wynagrodzenia członków komisji . Dwukrotnie jedynie , o czym dowiadujemy się ze źródeł pozainwentarzowych , zostało komisarzom wypłacone honorarium , za każ-
40 Abdon Kłodziński powołuje się na inwentarz skarbu z 1662 r ., w treści którego komisja
zaznaczyła , iż z racji naglących ją terminów i ogromnego rozgardiaszu panującego w archiwum skarbca , odstępuje od powierzonego sobie zadania . Zob . A . Kłodziński , dz . cyt ., s . 237 .
41 VL 5 , s . 284 .
42 VL 7 , s . 50 .
43 Tamże .
44 VL 6 , s . 52 .
45 Tamże , s . 232 .