Przegląd Archiwalno-Historyczny | Page 140

140 Lucyna Błażejczyk-Majka , Jan Miłosz
równano ze statystykami ilościowymi tego problemu dotyczącymi kolejnego roku . Na tej podstawie należy stwierdzić , że choć sytuacji epidemiologicznej w 1946 r . nie można uznać za stabilną , to jednak w zestawieniu z ostatnimi miesiącami 1945 r . odnotowano w tym zakresie na obszarze województwa poznańskiego znaczną poprawę .
Na podstawie szczegółowej analizy danych na poziomie powiatowym można wykazać związek pomiędzy bliskością dużych ośrodków miejskich i dróg kolejowych a liczbą zgłaszanych zachorowań na choroby zakaźne . Najwięcej przypadków chorób zakaźnych odnotowano w 1946 r . powiatach : konińskim , poznańskim , nowotomyskim , wągrowieckim i wolsztyńskim . Najmniejszą liczbę zachorowań spośród analizowanych powiatów odnotowano w powiatach : żnińskim , słubickim , międzyrzeckim .
W pierwszych miesiącach po wojnie wśród zgłoszonych zachorowań dominowały takie choroby zakaźne , jak : błonica , gruźlica , tyfus i płonica . Szczególnie dużo przypadków wystąpienia zakażeń odnotowano na obszarze powiatu poznańskiego oraz w powiatach zachodnich i północnych województwa . Natomiast najwięcej przypadków śmiertelnych odnotowano w odniesieniu do : gruźlicy , błonicy i duru brzusznego , z tym , że pierwsza z wymienionych chorób pochłonęła połowę wszystkich zgłoszonych przypadków śmiertelnych związanych z chorobami zakaźnymi .
Zarówno dur brzuszny , jak i plamisty okazały się chorobami typowo związanymi z okresem powojennym . W roku 1946 zachorowalność na nie stanowiła szesnaście proc . wszystkich zgłoszonych przypadków zachorowań , a śmiertelność sięgnęła trzynastu proc . wszystkich zgonów związanych z chorobami zakaźnymi . W latach pięćdziesiątych przypadków zachorowań na tę chorobę już nie odnotowano .
Duże znaczenie w 1946 r . miały także takie choroby , jak : błonica ( 42 proc . zgłoszonych zachorowań i 30 proc . zgonów ) oraz gruźlica ( 16 proc . zgłoszonych zachorowań , 55 proc . zgonów ). W 1953 r . błonica zmniejszyła zasięg i jej znaczenie epidemiologiczne spadło ( siedem proc . zachorowań ; sześć proc . zgonów ). Niestety , skutki długoletniego przebiegu gruźlicy były odczuwalne w latach pięćdziesiątych . Mimo że stanowiła ona jedynie dziewięć proc . wszystkich zachorowań w 1953 r ., to była główną przyczyną zgonów spowodowanych chorobami zakaźnymi . Niemniej jednak poziom śmiertelności na tę chorobę wyraźnie ograniczono .
O zupełnie odmiennej sytuacji można mówić w odniesieniu do choroby wirusowej oczu – jaglicy . W województwie poznańskim występowała ona przede wszystkim we wschodnich powiatach zarówno w latach czterdziestych , jak i pięćdziesiątych . Największe jej ognisko odnotowano w powiecie konińskim .
Podsumowując , porównanie danych z 1946 r . z danymi z 1953 r . pozwala zauważyć , że typowymi chorobami dla okresu wojny i tuż po nim okazały