130 Lucyna Błażejczyk-Majka , Jan Miłosz
Ryc . 6 . Wywóz ludności niemieckiej ze Szczecina Źródło : Archiwum Państwowe w Szczecinie , Państwowy Urząd Repatriacyjny . Szczecin 1947 , sygn . 89 .
szłej granicy zachodniej . Proces ten został wstrzymany przez władze centralne w czasie trwania konferencji poczdamskiej , by z początkiem 1946 r . ruszyć ponownie na wielką skalę . Z tym , że wówczas administracja polska znała już miejsca , do których mieli trafiać wysiedlani z terenów Polski Niemcy – były to strefy okupacyjne rosyjska i brytyjska .
Część ludności niemieckiej – mężczyzn i kobiety zdolnych do pracy , pozostawiano w tych miejscach , gdzie na skutek braku rąk do pracy byli potrzebni jako niezbędna siła robocza . Obozy tego typu , tworzone zwykle w miejscach nieprzystosowanych do przebywania w nich większej liczby osób , traktowano jako przejściowe , mające funkcjonować co najwyżej kilka tygodni . Okazało się jednak , że ludność niemiecka przebywała tam miesiącami . Warunki sanitarne , a szczególnie brak toalet , łaźni czy podstawowego personelu medycznego , sprzyjały rozprzestrzenianiu się chorób , w tym zakaźnych .
Tego typu obozy pracy , w których przetrzymywano ludność niemiecką , funkcjonowały w wielu miejscowościach województwa poznańskiego oraz w jego sąsiedztwie . Z dokumentacji Ministerstwa Bezpieczeństwa