Występowanie chorób zakaźnych w Wielkopolsce w latach 1945-1953
123
z największych zakładów karnych . W powiatach : mogileńskim , kaliskim i tureckim , zlokalizowano pojedyncze ogniska duru brzusznego 11 .
Przeprowadzona kwerenda archiwalna pozwoliła na zebranie tygodniowych i miesięcznych danych o występowaniu chorób zakaźnych w poszczególnych powiatach dla dwóch lat okresu powojennego . Po ich odpowiednim zsumowaniu otrzymano zestawienia roczne dotyczące zachorowań , które zostały przedstawione w tab . 1 . i w tab . 2 ., odpowiednio w odniesieniu do roku 1946 oraz 1953 . Jak wspomniano wcześniej , dodatkowo spośród danych dotyczących drugiego badanego okresu pominięto te dotyczące powiatów grodzkich . Obie tabele przesortowane zostały wg liczby zachorowań i częstości występowania poszczególnych chorób zakaźnych . W sposób analogiczny przygotowano zestawienia dotyczące śmiertelności na choroby zakaźne . W dwóch kolejnych tabelach ( tab . 3 . i tab . 4 .) przedstawiono dane dotyczące roku 1946 i 1953 . Uwzględniono w nich tylko te choroby zakaźne , dla których odnotowano przypadki śmiertelne . Dodatkowo zamieszczono w nich także informacje o poziomie śmiertelności wyrażonym w wartościach względnych , czyli procent przypadków zachorowań , który okazał się śmiertelny .
Zaraz po wojnie wśród chorób zakaźnych najwięcej zachorowań odnotowano dla błonicy . Chorzy na tę chorobę stanowili 42 proc . przypadków zgłoszonych zachorowań na choroby zakaźne w województwie poznańskim w 1946 r . Powiaty , w których odnotowano najwięcej zachorowań na tę chorobę ( więcej niż dwieście ), to : wolsztyński , wągrowiecki , nowotomyski , poznański , koniński , gostyński , kościański i czarnkowski . Na kolejnych miejscach pod względem zachorowalności znalazły się gruźlica i dur brzuszny . Przypadki zachorowań na te choroby stanowiły odpowiednio szesnaście i czternaście proc . wszystkich zgłoszonych zachorowań na choroby zakaźnie w roku 1946 w województwie poznańskim . Przypadków gruźlicy było najwięcej w powiatach : poznańskim , konińskim , gnieźnieńskim oraz wrzesińskim , a zatem w miejscach najbardziej zaludnionych . Z kolei główne źródła duru brzusznego mieściły się w powiatach nowotomyskim oraz konińskim .
W okolicach dziesięciu proc . wszystkich zgłoszonych zachorowań na choroby zakaźnie oscylowały płonica i jaglica . Płonica wyraźnie zadomowiła się w powiatach poznańskim i chodzieskim , a ognisko jaglicy zlokalizowane było na wschodzie Wielkopolski : w powiatach konińskim oraz kolskim . Zachorowalność na odrę , zimnicę , dur plamisty i różę stanowiło mniej niż pięć proc . zgłoszonych zachorowań .
Biorąc z kolei pod uwagę powiaty , które w największym stopniu zmagały się z chorobami zakaźnymi , trzeba ponownie wymienić powiaty : koniński , poznański , nowotomyski , wągrowiecki i wolsztyński . Najmniej zachorowań odnotowano natomiast w powiatach : pilskim , słubickim i żnińskim . Można
11 Tamże , k . 34-36 .