Klub Demokratycznej Profesury w Poznaniu w latach ( 1949 ) – 1950-1953
103
to brakiem zainteresowania posiedzeniami dyskusyjnymi , podczas których wypowiedzi pozostawiały nieraz bardzo dużo do życzenia 20 .
Pod koniec kadencji Błachowskiego jako przewodniczącego , od grudnia 1950 r . do kwietnia 1951 r ., nie odbyło się żadne posiedzenie dyskusyjne i zebranie . Należało zatem zintensyfikować działalność towarzystwa .
Okazją do tzw . „ nowego otwarcia ” było Walne Zebranie 24 kwietnia 1951 r ., na którym wybrano nowy Zarząd 21 . Przewodniczącym został dr Zdzisław Kaczmarczyk , prof . Wydziału Prawa Uniwersytetu Poznańskiego – członek Klubu od 1950 r ., a sekretarzem Zarządu – Hanna Opuszyńska – z Wydzia łu Rolniczo-Leśnego UP 22 .
Nowy Zarząd starał się ożywić działalność Klubu : utworzono grupy dyskusyjne , zorganizowano wspólne zebrania ze Zrzeszeniem Pracowników Insty tutu Zachodniego , a jesienią 1951 r . rozpoczęto wydawanie „ Biuletynu ”, będącego organem informacyjnym stowarzyszenia 23 .
Opracowano także program pracy . Podstawą miały być referaty , które powinny odbywać się raz w miesiącu . Równolegle z referatami planowano stworzyć zespoły dyskusyjne pokrewnych dyscyplin naukowych , np . prawników , przyrodników , filozofów itp . Dostęp do ich prac miał być dostępny dla każdego członka Klubu . Zadaniem tych zespołów miało być pogłębianie znajomości bieżących zagadnień fachowych oraz nawiązanie kontaktów z naukowcami radzieckimi i z państw obozu socjalistycznego .
Ważnym elementem działalności Klubu miały być kursy marksizmu-leninizmu-stalinizmu , prowadzone przez adwokata – dr Juliana Huberta , który w ramach zajęć zleconych wykładał prawo pracy i ubezpieczeń społecznych w Katedrze Prawa Administracyjnego UP . Program kursu miał być identyczny z programem kursów szkolenia ideologicznego drugiego stopnia organizowanych przez Ministerstwo Sprawiedliwości na szczeblu sądów apelacyjnych .
Planowano inicjować współpracę między różnymi działami nauki a życiem praktycznym poprzez organizowanie spotkań naukowców , przodowników pracy i racjonalizatorów oraz włączenie się do prac przygotowawczych Kongresu Nauki Polskiej , planowanego na lato 1951 r . 24
20 W Ocenie pracy wypomniano POP przy wyższych uczelniach poznańskich , że od początku grudnia 1950 r . do połowy marca 1951 r ., a więc w trakcie trwania kadencji prof . Błachow skiego nie wpłynęły na zmianę Zarządu Klubu , k . 60 .
21 APP , KW PZPR w Poznaniu , sygn . 3325 , k . 60-61 .
22 Zdzisław Kaczmarczyk ( 1911-1980 ) – polski prawnik , historyk , niemcoznawca , prof . Uniwer sytetu im . Adama Mickiewicza w Poznaniu , dyrektor Instytutu Zachodniego w Poznaniu w latach 1964-1965 , prezes Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk w latach 1975-1980 , poseł Sejmu PRL III kadencji . Co ciekawe , członkiem PZPR Kaczmarczyk został dopiero w 1959 r .
23 APP , KW PZPR w Poznaniu , sygn . 3325 , Ocena pracy , k . 61 .
24 W ramach przygotowań do I Kongresu Nauki Polskiej organizator Zespołu Katedr Historii Kultury Materialnej UP prof . Witold Hensel zwrócił się listownie z prośbą do Zarządu