Czterdzieści lat studiów archiwistycznych na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza
9
wistyki, informacji naukowej, tezaurusa archiwalnego, wielki zwolennik
komputeryzacji archiwów4. Po jego śmierci wykłady z zakresu metodyki
archiwalnej i zarządzania dokumentacją współczesną prowadzi Krzysztof
Stryjkowski (w Zakładzie Archiwistyki od 2000 r.), wicedyrektor Archiwum
Państwowego w Poznaniu, autor licznych prac historycznych, współautor
podręcznika z zakresu metodyki archiwalnej, autor opracowań na temat problematyki kancelaryjno-archiwalnej. Do grona bliskich współpracowników
Zakładu Archiwistyki należy wielu pracowników poznańskiego Archiwum,
w tym jego kolejni dyrektorzy: dr Stanisław Kłys i mgr Henryk Krystek, którym powierzane były i są wykłady otwarte i zajęcia specjalistyczne, a także
opieka nad praktykami zawodowymi.
Pierwszy rocznik studentów archiwistyki na UAM rozpoczął naukę
w roku akademickim 1975/1976. Regularne studia archiwistyczne były jednak
poprzedzone cieszącymi się dużym zainteresowaniem studentów wykładami
oraz proseminariami i seminariami z archiwistyki, prowadzonymi od chwili powołania Zakładu Archiwistyki przez prof. Paprockiego. Opracowany
przez Paprockiego program studiów archiwistycznych na UAM oparty był
na doświadczeniach dydaktycznych specjalizacji toruńskiej oraz zagranicznych szkół archiwalnych, zwłaszcza niemieckich. W latach siedemdziesiątych
XX w. program kształcenia na uniwersyteckich specjalnościach archiwistycznych w Polsce był podobny5. Obejmował on takie przedmioty, jak: wstęp
do archiwistyki i teorii archiwalnej, rozwój form kancelaryjnych, paleografia, neografia gotycka i ruska, metodyka archiwalna, zarządzanie dokumentacją współczesną oraz informacja naukowa. W programie studiów przewidziano również dwa objazdy naukowe; pierwszy do archiwów państwowych
w terenie, a drugi do archiwów centralnych. Uzupełnieniem tak realizowanego programu były dwie czterotygodniowe, wakacyjne praktyki archiwalne,
realizowane w archiwach państwowych, wyznaczonych przez Naczelnego
Dyrektora Archiwów Państwowych, głównie w Warszawie, Toruniu, Kaliszu,
Lesznie, Białymstoku, Suwałkach, Piotrkowie Trybunalskim i Siedlcach6.
W ciągu czterdziestu lat istnienia specjalizacji archiwistycznej na Wydziale
Historycznym UAM program nauczania podlegał modernizacji, zależnej zarówno od rozwoju archiwistyki, jak i od możliwości kadrowych Zakładu Archi
wistyki oraz współpracujących z nim zakładów naukowyc h Instytutu Historii
i Archiwum Państwowego w Poznaniu. W latach osiemdziesiątych, w związku
4 S. Nawrocki, Archiwistyka i regionalizm, Poznań 1995; Bibliografia prac prof. dr hab. Stanisława
Nawrockiego za lata 1955-1995, tamże, s. 11-34.
5 M. Lewandowska, Z problematyki kształcenia archiwistów w Polsce 1945-1985, „Archeion”
1981, t. 72, s. 43 in.; tejże, Uwagi o aktualnych programach specjalizacji archiwistycznych w Polsce,
tamże, 1986, t. 86, s. 182- 199.
6 I. Mamczak-Gadkowska, Specjalizacja archiwistyczna na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza
w Poznaniu, „Poznański Rocznik Archiwalno-Historyczny” 1996, r. IV, s. 123-135.