Sympozja, zjazdy, konferencje, sprawozdania naukowe
227
mogą kształcić się na państwowych uczelniach. Zaczęły się represje – analizowano przydatność w pracy na uczelni pracowników naukowych, którzy
wspierali studentów; zatrzymano ok. 220 osób, wśród których 99 to studenci
(oskarżono ich o rozrzucanie ulotek, defetyzm i roznoszenie plotek).
Prof. UAM Krzysztof Rzepa (IH UAM) przedstawił referat pt. Komitet
Wojewódzki PZPR wobec NSZZ „Solidarność” i upadku systemu realnego socja
lizmu. Przypomniał słowa sekretarza PZPR Franciszka Rakowskiego, że nie
może być mowy o jedności członków partii wobec „Solidarności” oraz że PZPR
władzy nie odda. Rakowski ocenił, że robotnicy wypowiedzieli partii posłuszeństwo. Kontrolę nad klasą robotniczą odzyskano – według Rakowskiego –
13 grudnia 1981 r. po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce. Poglądy
Jacka Kuronia oceniał on jako dywersję antysocjalistyczną.
Realistycznie natomiast oceniał sytuację Stanisław Kałkus (w latach
1981-1990 członek KC PZPR, od 1982-1986 członek Biura Politycznego KC
PZPR), gdyż wiedział, że do „Solidarności” należy 95% robotników. Do tego
związku zawodowego wstępowali nawet młodzi działacze Socjalistycznego
Związku Studentów Polskich. Sekretarz KW Edward Łukasik postanowił zerwać z nowomową i wskazywał, że partii potrzebne jest hasło przewodnie.
Kiedy wprowadzono stan wojenny, sekretarz KW Edward Skrzypczak został odwołany. Dyrektywy z Warszawy były odtąd wprowadzane z wojskową apodyktycznością. KW PZPR w Poznaniu negatywnie ocenił spotkanie
Lecha Wałęsy z gen. Czesławem Kiszczakiem. Uznano, że PZPR kieruje się
w stronę socjaldemokracji.
Ostatnim referentem podczas konferencji był mgr Bogusław Kleszczyński
(IPN O/Rzeszów), który przedstawił weksykologiczny referat pt. Symbolika
i przesłanie sztandarów PZPR. Przypomniał krótko, czym zajmuje się weksykologia – jedna z nauk pomocniczych historii, traktująca o sztandarach, które zawsze miały funkcję integracyjną, legitymizacyjną i mobilizującą społeczność. Autor omówił weksykalia rewolucji, weksykalia PPS i ich znaczenie
podczas manifestacji pierwszomajowych. Więcej uwagi poświęcił sztandarom Komitetów Fabrycznych PZPR oraz sztandarom towarzyszącym działaczom w czasie walki klasowej w latach 1949-1956.
Po krótkiej dyskusji zebrani udali się na zwiedzanie gmachu Collegium
Historicum, który do 1990 r. był siedzibą władz KW PZPR.
Przemysław Wojciechowski (Poznań)