120
Wiesława Kwiatkowska
Wstęp do inwentarza uwzględnia także specyficzne cechy tych zespołów. Zamiast dziejów ustrojowych urzędu należy przedstawić: zarys dziejów rodziny, jej genealogii i pokrewieństw, dzieje dóbr względnie przedsiębiorstw. Szczególnie dokładnie omawiamy dzieje zespołu i poszczególnych
sukcesji wraz z ich charakterystyką. Wnikliwie należy przedstawić metody
opracowania, z uwzględnieniem wszelkich komplikacji i trudności. Warto
dodać do niego załączniki, np.: schematy ilustrujące strukturę zespołów złożonych czy organizacji zarządzania, tablice genealogiczne, spisy posiadłości
ziemskich, mapki ukazujące rozmieszczenie dóbr, konkordancję sygnatur.
Na podstawie inwentarza kartkowego sporządza się inwentarz książkowy
na przeznaczonych do tego formularzach albo na zwykłym papierze maszynowym. Niezbędnym uzupełnieniem inwentarza są sporządzane do niego
indeksy osobowy i geograficzny, a w wyjątkowych i uzasadnionych przypadkach także rzeczowe52.
Model metodyczny a praktyka
Pomimo że archiwalia rodzinne cieszą się dużym zainteresowaniem badaczy
i na łamach czasopism ukazało się wiele tekstów im poświęconych, to kwestie
metodyki ich opracowania są na ogół traktowane marginalnie. Dla poznania praktyki stosowanej w archiwach wykorzystane mogą być artykuły omawiające kancelarię i dokumentację występującą w archiwach podworskich
i jednocześnie informujące o ich uporządkowaniu. Opublikowane w okresie,
w którym obowiązywała instrukcja z 1953 r