Grecka diaspora w Poznaniu w XVIII i XIX w.
97
się poznańscy Grecy właścicielami następujących kamienic w Rynku: Michał
Karyłło – nr 88, Józef Pawłowski – nr 76, Mikołaj Tauszański – nr 74, Dymitr
Kałuba – nr 60 i Teodor Żupański – nr 58 i 5928. W innych punktach miasta
nabyli posesje: Lepory przy ul. Ślusarskiej, Iwanowicz przy ul. Wrocławskiej,
Grabowski przy ul. Psiej (obecnie Szkolna), Wretowski i Dyzma przy ul. Wro
nieckiej, Konstanty Tuszyński przy ul. Świętosławskiej29.
Do Konfraterni Kupieckiej należeli przed rokiem 1794: Teodor Żupański,
Demitry Kałuba, Mikołaj Moliński, Anastazy Szabelski, Jerzy Lepory, Kon
stanty Żupański, Michał Dziemowski, Konstanty Tuszyński, Demitry Gra
bowski, Mikołaj Tauszański, Michał Pawłowski, Jan Pawłowski, Tomasz
Iwanowicz oraz Jerzy Żupański30. W 1795 r. do Konfraterni wstąpił Mikołaj
Grabowski, syn zmarłego winiarza Demitrego31. W roku 1796 przyjęto Ana
stazego Tauszańskiego, syna kupca poznańskiego Mikołaja32. W 1800 r. szere
gi Konfraterni Kupieckiej zasilił Anastazy Żupański, syn zmarłego Jerzego33.
tym pod wyżey oznaczonemi warunkami przyięci będą, do wszystkich praw i przywilejów sta
nowi miejskiemu służących przypuszczonemi bydź maią, a przy przyięciu do prawa miejskie
go przysięgę wykonać powinni, iako z własnego tylko majątku, handel wina prowadzić maią,
i do tego handlu, żadnych wspólników prawa miejskiego, i bractwa kupieckiego oraz osiadłości
niemaiących nie przypuścili, ani przypuszczać będą. Co gdyby się na kogo pokazać miało, ma
jątek iego cały oraz wspólnika do kassy mieyskiey skonfiskowany bydź powinien. Sądów żad
nych prywatnych, ciż grecy winiarze pod karą tysiąca grzywien składać i miewać między sobą
nie maią, lecz prawo miejskie i bractwo przyiąwszy zwierzchności mieyskiey, równie z insze
mi obywatelami podlegać będą. Ci zaś grecy, którzy kamienice, lub place puste w mieście na
własną osiadłość kupować będą, po zawartych tranzakcyach wykonać przysięgę maią, iako te
kamienice lub place nie na zmowę kupili, ale wlasnym majątkiem zupełnie oręż zapłacili, ani
na ich kupno żadnego długu nie zaciągnęli, oraz długi z nich gotowemi pieniędzmi swoimi za
spokoili. A gdy wspomnieni grecy winiarze dopełnienie wyż opisanych nakazów w złożonych
przed Kommissyą dowodach okazali, i rzeczoną przysięgę wykonali, takowym dosyć uczynie
nie niniejszemu Kommissyi i rozrządzeniu przyznane iest. Dla pewnego jednak zwiedzenia sta
nu posesji przez tychże Winiarków nabytych, J.W. Gurzyński J.K. Mci Kommissarz uproszony,
z przybranemi dwoma magistratowemi osobami i architektem pomienionych posessyi uczy
nił rewizyą, podług ktorey w exekucyi przepisów ninieyszey ustawy, dane są magistratowi od
Kommissyi przyzwoite dyspozycyie, a dozor tego J.W. Generałowi Wielkopolskiemu poruczo
ny. Na proźbę zaś iednego winiarza niemożnością kupienia dziedziczney posesji wymawiają
cego się, dozwolony mu iest czas do pierwszego miesiąca Kwietnia w roku 1780. wyprzedania
wina swego, po którego wyjściu handel wina pod konfiskacyią iest mu zakazany, i wyprowa
dzenie się z miasta ostrzeżone.
Handel wina. Kupcy i Węgrzy winem Węgierskim lub Francuzkim handlujący, iednym tyl
ko tegoż wina gatunkiem handlować odtąd maią, a to pod konfiskacyią iednego wina gatunku,
którego mniey będzie”.
28 M. Foć, M. Romanowska, dz. cyt., s. 16.
29 E. Chadzinikolau, dz. cyt., s. 268.
30 J. Leitgeber, Z dziejów handlu i kupiectwa poznańskiego, cz. II, Czasy Prus Południowych
i Księstwa Warszawskiego (1793-1815), Poznań 1934, s. 33-34.
31 Tamże, s. 35.
32 Tamże, s. 35.
33 Tamże, s. 36.