Powstanie domu akademickiego przy Wałach Leszczyńskiego 6
13
się Powszechna Wystawa Krajowa, a nowy dom akademicki był potrzebny
dla przyjęcia wycieczek studenckich i akademickich oraz zapewnienia nie
drogiego posiłku ich uczestnikom20. „Echo Powszechnej Wystawy Krajowej” informowało, że dom studencki będzie oferował trzysta pokoi i trzy
duże sale21.
Wykończony budynek oddano pod koniec kwietnia 1929 r. w zarząd
Bratniej Pomocy. Ze względu na Pewukę dom uroczyście poświęcono na po
czątku nowego roku akademickiego – 27 października. Mszę św. w kaplicy
Domu Akademickiego odprawił prymas August Hlond w obecności przed
stawicieli władz państwowych i samorządowych, Senatu Akademickiego,
studentów oraz ofiarodawców. Wiceprezes Poznańskiego Komitetu ks. pra
łat Józef Prądzyński wezwał młodzież do tego, aby dom akademicki był dla
nich nie tylko mieszkaniem, ale także kuźnią talentów chrześcijańskich i na
rodowych. Wojewoda Bniński podkreślił, że akademik powstał dzięki ofiar
ności społeczeństwa Wielkopolski. Rektor Uniwersytetu prof. Stanisław
Kasznica podziękował Komitetowi i zwrócił się do młodzieży, by mieszkając
w tym miejscu, przyzwyczajała się do życia samorządnego, natomiast prezes
Bratniej Pomocy podziękował za dowód życzliwego zainteresowania dolą
studenta22.
Ostatecznie organizacja domu przedstawiała się następująco:
„Oficyna: […]
16 pokoi 3 osobowych = 48 łóżek
7 [pokoi] 2 [osobowych] = 14 [łóżek]
1 [pokój] 1 [osobowy] = 1 [łóżko]
Razem 24 pokoi z ogółem 64 kwaterami
[…] Ponadto 5 pokoi biurowych, fryzjernię, korytarze, ustępy i klatkę
schodów.
Gmach główny I i II część: […]
179 pokoi jednosobowych = 179 łóżek
39 [pokoi] dwuosobowych = 78 [łóżek]
1 [pokój] trzyosobowy = 3 [łóżka]
2 [pokoje] czteroosobowe = 8 łóżek
Razem 221 pokoi z ogółem 268 łóżek
Ponadto:
2 sale jadalne
Czytelnia, kaplica23
20 Archiwum UAM, sygn. 15/308, Rektorat, Dom Akademicki przy Wałach Leszczyń
skiego 6 1925-1931, 19 lutego 1929 r.
21 „Echo Powszechnej Wystawy Krajowej” 1928 (1 kwietnia), nr 4, s. 1.
22 Działalność Poznańskiego Komitetu, s. 51-52.
23 Kaplica znajdowała się w dużej sali, która na co dzień pełniła funkcję czytelni. Ściany zo
stały wyposażone w specjalne szafy, w których na czas nabożeństwa za drewnianymi żaluzjami